De vlekken zijn van de lijm, want de brief moest natuurlijk wel opgeplakt worden!
donderdag 21 oktober 2010
Als je weinig speelgoed...
hebt om mee te spelen, dan moet je maar iets anders verzinnen. En dus is Julia heel druk met tekenen en met schrijven! Ons guppie maakt ineens woordjes! Echt typisch Julia, we wisten niet eens dat ze veel letters kende :)
De vlekken zijn van de lijm, want de brief moest natuurlijk wel opgeplakt worden!
De vlekken zijn van de lijm, want de brief moest natuurlijk wel opgeplakt worden!
En de eerste gasten hebben zich al aangemeld!
Mijn ouders gaan er gebruik van maken dat we in Canada zitten, want de eerste vakanties zijn al geboekt.
Vakanties wel te verstaan, want ze komen komend jaar drie keer langs!!
28 december komen ze voor anderhalve week en mogen ze de Canadese winter mee gaan maken en natuurlijk oud en nieuw. Zo zie je maar dat emigreren zijn voordelen heeft, na jaren niet gezamenlijk oud en nieuw gevierd te hebben zal dat nu wel gaan gebeuren :)
Daarna komen ze een week in juni (waarna ze door vliegen naar Vancouver) en dan komen ze op de terugweg weer een week langs!
We vinden het helemaal super dat ze langs komen. De meisjes zijn heel enthousiast en voor ons een reden om er voor te zorgen dat het huis heel snel leefbaar wordt :) We verheugen ons er nu al op om ze het mooie Stratford te laten zien!
Leuk papa en mama, we verheugen ons nu al op jullie bezoekjes!!!
Vakanties wel te verstaan, want ze komen komend jaar drie keer langs!!
28 december komen ze voor anderhalve week en mogen ze de Canadese winter mee gaan maken en natuurlijk oud en nieuw. Zo zie je maar dat emigreren zijn voordelen heeft, na jaren niet gezamenlijk oud en nieuw gevierd te hebben zal dat nu wel gaan gebeuren :)
Daarna komen ze een week in juni (waarna ze door vliegen naar Vancouver) en dan komen ze op de terugweg weer een week langs!
We vinden het helemaal super dat ze langs komen. De meisjes zijn heel enthousiast en voor ons een reden om er voor te zorgen dat het huis heel snel leefbaar wordt :) We verheugen ons er nu al op om ze het mooie Stratford te laten zien!
Leuk papa en mama, we verheugen ons nu al op jullie bezoekjes!!!
woensdag 20 oktober 2010
Schoonmaken, pech en de overdracht...
En toen was het huis zo goed als leeg, maar moest er nog veel gebeuren. De electra moest voor een deel nog gedaan worden, er kwam een schilder voor de laatste schilderdingen en het was vooral vies en stoffig.
De hele dag zijn we druk aan het werk geweest, ik schoonmaken (mijn favoriete hobby... NOT) en Bert met nog van alles monteren ed. Helaas kwamen we er achter dat het laatste pak van het laminaat verkeerd geleverd was en dus kon het laminaat niet afgemaakt worden. Een enorme domper.
Uiteindelijk bleek de klus toch wel erg groot en is Bert blijven slapen in Drachten om nog even wat extra uurtjes te maken. Toen ik vrijdagochtend kwam moest er nog veel gebeuren. Er moest beneden nog gestofzogen en gedweild worden en de garage stond nog vol met zooi. Gelukkig wilde de schilder helpen en stond hij samen met Bert spullen op de aanhanger te gooien en ging hij daarna stofzuigen terwijl ik er met de dweil achter aan ging.
Bert ging zich verkleden en toen de kopers kwamen voor de overdracht was het zo goed als klaar! Het was even zweten, maar dan heb je ook wat!
Daarna naar de notaris en nu zijn we officieel dakloos, nou ja gelukkig hebben we wel een dak boven ons hoofd, maar niets is meer van ons zelf!
Het huis is niet helemaal af gekomen, dus Bert gaat deze week nog even een dagje klussen zodat alles echt klaar is. De planning was ook wel erg strak, het was al bijzonder knap dat Bert dit in deze korte tijd allemaal klaar heeft gekregen! gelukkig hadden de kopers er alle begrip voor en hebben we als aandenken zelfs nog een steen gekregen, een echte Carneool- steen!
's Middags voelden we hoe moe we waren. Het waren best intensieve dagen, al zijn we al die tijd wel behoorlijk ontspannen gebleven. Toch nog even gezellig op verjaardagvisite geweest en het weekend lekker bijgekomen van alle drukte!
Nu zijn de grote klussen klaar en kunnen we ons meer gaan richten op ons leven in Canada. En voor dat nieuwe leven moet veel geregeld worden.
Dat valt niet mee als je geen internet hebt. Gelukkig heeft de Mc. Donalds gratis internet, dus heb ik daar al heel wat tijd doorgebracht.
Inmiddels hebben we nu hier ook internet en dus kan ik nu vanuit Lutjegast van alles regelen. Heel fijn!
We komen weer voor hele nieuwe dingen te staan. Een huis kopen in een ander land gaat weer heel anders dan hier. We zijn echt blij dat we al mensen kennen want daardoor kunnen we ook veel mensen om advies of om hulp vragen en gelukkig is iedereen heel behulpzaam!
Wordt weer vervolgd!!!
De hele dag zijn we druk aan het werk geweest, ik schoonmaken (mijn favoriete hobby... NOT) en Bert met nog van alles monteren ed. Helaas kwamen we er achter dat het laatste pak van het laminaat verkeerd geleverd was en dus kon het laminaat niet afgemaakt worden. Een enorme domper.
Uiteindelijk bleek de klus toch wel erg groot en is Bert blijven slapen in Drachten om nog even wat extra uurtjes te maken. Toen ik vrijdagochtend kwam moest er nog veel gebeuren. Er moest beneden nog gestofzogen en gedweild worden en de garage stond nog vol met zooi. Gelukkig wilde de schilder helpen en stond hij samen met Bert spullen op de aanhanger te gooien en ging hij daarna stofzuigen terwijl ik er met de dweil achter aan ging.
Bert ging zich verkleden en toen de kopers kwamen voor de overdracht was het zo goed als klaar! Het was even zweten, maar dan heb je ook wat!
Daarna naar de notaris en nu zijn we officieel dakloos, nou ja gelukkig hebben we wel een dak boven ons hoofd, maar niets is meer van ons zelf!
Het huis is niet helemaal af gekomen, dus Bert gaat deze week nog even een dagje klussen zodat alles echt klaar is. De planning was ook wel erg strak, het was al bijzonder knap dat Bert dit in deze korte tijd allemaal klaar heeft gekregen! gelukkig hadden de kopers er alle begrip voor en hebben we als aandenken zelfs nog een steen gekregen, een echte Carneool- steen!
's Middags voelden we hoe moe we waren. Het waren best intensieve dagen, al zijn we al die tijd wel behoorlijk ontspannen gebleven. Toch nog even gezellig op verjaardagvisite geweest en het weekend lekker bijgekomen van alle drukte!
Nu zijn de grote klussen klaar en kunnen we ons meer gaan richten op ons leven in Canada. En voor dat nieuwe leven moet veel geregeld worden.
Dat valt niet mee als je geen internet hebt. Gelukkig heeft de Mc. Donalds gratis internet, dus heb ik daar al heel wat tijd doorgebracht.
Inmiddels hebben we nu hier ook internet en dus kan ik nu vanuit Lutjegast van alles regelen. Heel fijn!
We komen weer voor hele nieuwe dingen te staan. Een huis kopen in een ander land gaat weer heel anders dan hier. We zijn echt blij dat we al mensen kennen want daardoor kunnen we ook veel mensen om advies of om hulp vragen en gelukkig is iedereen heel behulpzaam!
Wordt weer vervolgd!!!
En daar gaan onze spullen....
Woensdag 13 oktober was de dag dat de container zou komen en we al onze spullen mochten gaan inladen en gelukkig is dat ook gelukt!
Toen ik 's ochtends kwam was er nog veel in te pakken. Laten we zeggen dat het bouwen van een aanbouw en het emigreren niet een geweldige combinatie is... Bert was de dag ervoor nog tot midden in de nacht bezig geweest om het dak van de aanbouw klaar te krijgen, want het gereedschap dat hij daarvoor nodig had, wilde hij graag meenemen naar Canada en moest dus mee in de container. Daardoor had Bert weinig tijd gehad om de andere spullen in de garage in te pakken en toen ik nadat ik Julia naar school had gebracht was het nog een puinhoop...
Jeroen en Erik-Jan waren al druk aan het helpen, dat was echt geweldig!
Iets na half tien kwam de container en maakte ik me toch wel wat druk, want er moest nog zoveel gebeuren...
Gelukkig verdween de stress meteen toen we de chauffeur zagen.
Een hele aardige, rustige man die ons ook nog hielp met inladen van de container. Echt geweldig, want hij had er echt oog voor! De container werd keurig ingepakt, alle gaatjes werden opgevuld en tegen twee uur is de container vertrokken en staat hij als het goed is nu in de haven van Rotterdam en vetrekt hij as. donderdag op zijn grote reis!
Weer een stap genomen in ons proces om te gaan wonen in Canada. Wel een hele duidelijke stap, want het huis was leeg (zo goed als leeg...) en we hebben nu alleen de spullen waar we de eerste weken het mee moeten doen in Canada!
Jeroen en Erik-Jan echt enorm bedankt, zonder jullie was het niet zo soepel verlopen!!! Dikke kus van ons!
Toen ik 's ochtends kwam was er nog veel in te pakken. Laten we zeggen dat het bouwen van een aanbouw en het emigreren niet een geweldige combinatie is... Bert was de dag ervoor nog tot midden in de nacht bezig geweest om het dak van de aanbouw klaar te krijgen, want het gereedschap dat hij daarvoor nodig had, wilde hij graag meenemen naar Canada en moest dus mee in de container. Daardoor had Bert weinig tijd gehad om de andere spullen in de garage in te pakken en toen ik nadat ik Julia naar school had gebracht was het nog een puinhoop...
Jeroen en Erik-Jan waren al druk aan het helpen, dat was echt geweldig!
Iets na half tien kwam de container en maakte ik me toch wel wat druk, want er moest nog zoveel gebeuren...
Gelukkig verdween de stress meteen toen we de chauffeur zagen.
Een hele aardige, rustige man die ons ook nog hielp met inladen van de container. Echt geweldig, want hij had er echt oog voor! De container werd keurig ingepakt, alle gaatjes werden opgevuld en tegen twee uur is de container vertrokken en staat hij als het goed is nu in de haven van Rotterdam en vetrekt hij as. donderdag op zijn grote reis!
Weer een stap genomen in ons proces om te gaan wonen in Canada. Wel een hele duidelijke stap, want het huis was leeg (zo goed als leeg...) en we hebben nu alleen de spullen waar we de eerste weken het mee moeten doen in Canada!
Jeroen en Erik-Jan echt enorm bedankt, zonder jullie was het niet zo soepel verlopen!!! Dikke kus van ons!
Boem is ho....
Sinds een paar dagen slapen en wonen we in Lutjegast. De meiden vinden het er gezellig en knus. Op woensdagochtend ging het mis. De dag dat de container geladen moest worden en ik zou de meiden eerst naar school brengen. Bert was in Drachten blijven slapen.
Eva staat bovenaan de trap en glijdt uit en valt haar naar van de trap naar beneden en komt met haar hoofd op de plavuizen terecht. Gelukkig gilt ze het meteen uit en zie ik geen bloed gutsen, dus ik besluit dat het allemaal wel wat mee zou vallen. Helaas was Eva wel in de war en had ze enorme hoofdpijn.
Onderweg naar Drachten viel ze in slaap en was ze erg misselijk. Julia naar school gebracht en een luchtbed opgehaald bij een klasgenootje.
Die ochtend was Eva wat tam en heeft ze rustig in de woonkamer gelegen die steeds leger werd. 's Middags had ze weer praatjes en in Lutjegast heeft ze zelfs even in de speeltuin gespeeld. Ik was al helemaal gerustgesteld totdat Eva zich voorover boog en ineens weer hele erge hoofdpijn kreeg en begon over te geven. Daarna viel ze in een diepe slaap.
Toch maar even de huisartsenpost gebeld en daar een wekadvies gekregen. Een uur later belde de huisarts echter zelf ook nog, want ze vertrouwde het niet omdat ze ineens zoveel slechter was geworden. Het zou kunnen dat er een vaatje gesprongen was en er heel langzaam bloed in haar hoofd stroomde.
Dus meteen Eva wakker gemaakt (en ik kreeg dat niet voor elkaar..., Bert gelukkig wel) en toen werd ze redelijk goed wakker. De rest van de avond en nacht had ik dus een meisje in mijn bed terwijl Bert wat probeerde bij te slapen want die had de nacht ervoor maar 3 uur geslapen.
Gelukkig werd Eva steeds helderder. Rond 4 uur hoefde ik alleen nog 'Eva' te zeggen en dan antwoorde ze al:'ik ben klaar voor de moeilijke vragen hoor'.
Een hele opluchting, het liep dus allemaal toch af met een sisser. De volgende dag is ze nog thuis gebleven, maar vrijdag weer naar school. In een leeg huis is weinig te doen en ze verveelde zich zo erg dat ze heel graag weer naar school wilde.
Nu zijn we een week verder en heeft ze nergens meer last van gelukkkig!
De timing was slecht, het vallen was heel naar, maar we hebben ons er weer door heen gewerkt en gelukkig is nu alles weer goed!
Eva staat bovenaan de trap en glijdt uit en valt haar naar van de trap naar beneden en komt met haar hoofd op de plavuizen terecht. Gelukkig gilt ze het meteen uit en zie ik geen bloed gutsen, dus ik besluit dat het allemaal wel wat mee zou vallen. Helaas was Eva wel in de war en had ze enorme hoofdpijn.
Onderweg naar Drachten viel ze in slaap en was ze erg misselijk. Julia naar school gebracht en een luchtbed opgehaald bij een klasgenootje.
Die ochtend was Eva wat tam en heeft ze rustig in de woonkamer gelegen die steeds leger werd. 's Middags had ze weer praatjes en in Lutjegast heeft ze zelfs even in de speeltuin gespeeld. Ik was al helemaal gerustgesteld totdat Eva zich voorover boog en ineens weer hele erge hoofdpijn kreeg en begon over te geven. Daarna viel ze in een diepe slaap.
Toch maar even de huisartsenpost gebeld en daar een wekadvies gekregen. Een uur later belde de huisarts echter zelf ook nog, want ze vertrouwde het niet omdat ze ineens zoveel slechter was geworden. Het zou kunnen dat er een vaatje gesprongen was en er heel langzaam bloed in haar hoofd stroomde.
Dus meteen Eva wakker gemaakt (en ik kreeg dat niet voor elkaar..., Bert gelukkig wel) en toen werd ze redelijk goed wakker. De rest van de avond en nacht had ik dus een meisje in mijn bed terwijl Bert wat probeerde bij te slapen want die had de nacht ervoor maar 3 uur geslapen.
Gelukkig werd Eva steeds helderder. Rond 4 uur hoefde ik alleen nog 'Eva' te zeggen en dan antwoorde ze al:'ik ben klaar voor de moeilijke vragen hoor'.
Een hele opluchting, het liep dus allemaal toch af met een sisser. De volgende dag is ze nog thuis gebleven, maar vrijdag weer naar school. In een leeg huis is weinig te doen en ze verveelde zich zo erg dat ze heel graag weer naar school wilde.
Nu zijn we een week verder en heeft ze nergens meer last van gelukkkig!
De timing was slecht, het vallen was heel naar, maar we hebben ons er weer door heen gewerkt en gelukkig is nu alles weer goed!
Er is er één ....
alvast jarig!!!
Eva's verjaardag hebben we alvast op 10 oktober gevierd, zodat alle familie aanwezig kon zijn. De woensdag ervoor al een kinderfeestje en dat was een groot succes!
Eva viert haar verjaardag in de klas
Eva heeft genoten van deze laatste verjaardag in Nederland. Ze was echt jarig en was helemaal blij met alle mooie kadootjes. Helaas moesten alle kadootjes wel meteen in een doos voor de container, maar als het goed is arriveren die weer rond haar verjaardag in Canada!
Dit keer geen zelfgemaakte taart. Eva wilde dit keer liever een taart met een foto van haarzelf. En dat kwam prima uit dit jaar!
Het afscheid nemen is ook al wat begonnen.
Judith had echt prachtige tassen voor de meisjes gemaakt en zelfgemaakte slingers van stof. Echt geweldig, zo mooi en zo lief!!! De tassen zijn al volledig in gebruik, ze maken helemaal de blits met hun tassen op school.
Van mijn broer en schoonzus kregen we een spel van: 'Ik hou van Holland'.
Het was al wel even slikken dus dat beloofd nog wat voor de komende anderhalve week!
Eva's verjaardag hebben we alvast op 10 oktober gevierd, zodat alle familie aanwezig kon zijn. De woensdag ervoor al een kinderfeestje en dat was een groot succes!
Eva viert haar verjaardag in de klas
Eva heeft genoten van deze laatste verjaardag in Nederland. Ze was echt jarig en was helemaal blij met alle mooie kadootjes. Helaas moesten alle kadootjes wel meteen in een doos voor de container, maar als het goed is arriveren die weer rond haar verjaardag in Canada!
Dit keer geen zelfgemaakte taart. Eva wilde dit keer liever een taart met een foto van haarzelf. En dat kwam prima uit dit jaar!
Het afscheid nemen is ook al wat begonnen.
Judith had echt prachtige tassen voor de meisjes gemaakt en zelfgemaakte slingers van stof. Echt geweldig, zo mooi en zo lief!!! De tassen zijn al volledig in gebruik, ze maken helemaal de blits met hun tassen op school.
Van mijn broer en schoonzus kregen we een spel van: 'Ik hou van Holland'.
Het was al wel even slikken dus dat beloofd nog wat voor de komende anderhalve week!
Nog even wat Nederlandse 'cultuur' ervaren
Zondag 3 oktober was het dan zo ver! We gingen naar Zwolle voor een optreden van K3! Twee opgewonden meisjes en een papa die zich verheugde op de danspasjes van Josje ;)
We hadden prachtige plaatsen en doordat we aan het gangpad zaten kon Eva in het gangpad gaan staan en stond ze bijna de hele show bij het podium. Zo heeft ze K3 nog even helemaal in zich kunnen opnemen. Julia heeft alles veilig vanaf de schoot van mij bekeken.
De meiden vonden het geweldig en hebben erg genoten en wij dus ook!
Nog wat plaatjes:
We hadden prachtige plaatsen en doordat we aan het gangpad zaten kon Eva in het gangpad gaan staan en stond ze bijna de hele show bij het podium. Zo heeft ze K3 nog even helemaal in zich kunnen opnemen. Julia heeft alles veilig vanaf de schoot van mij bekeken.
De meiden vonden het geweldig en hebben erg genoten en wij dus ook!
Nog wat plaatjes:
Abonneren op:
Posts (Atom)