11 November is de dag...

Dat we wakker werden in een witte wereld!


Maar nog veel belangrijker natuurlijk is dat Eva jarig is op 11 november en dit jaar wel op een hele bijzondere dag 11-11-11 en ook nog eens om 11.00 (om 5 uur Nederlandse tijd geboren is hier om 11.00!)

Er werd gezongen


en kadootjes uitgepakt op bed





Beschuit met anijshagel!

Met oma op de skype want er is een pakketje uit Nederland gekomen!

Een mooie nieuwe (hema) jurk en de nieuwste cd van Kinderen voor Kinderen.


Verder skypen en kadootjes uitpakken



En toen aankleden en naar school.

Op 11 november is het ook Remembrance Day en dan herdenken we hier alle oorlogslachtoffers en denken we aan degene die hebben gestreden/ strijden voor de vrijheid. Om 10.15 was er een bijeenkomst in de school en daar moest Eva met het koor optreden. Net als vorig jaar waren we onder de indruk van de herdenking. Er werd een film gedraaid over Remembrance Day, er werden gedichten voorgelezen die de kinderen zelf hadden geschreven en er werd gezongen en natuurlijk twee minuten stil gestaan bij deze dag.






Na schooltijd kwam Eva's vriendin Maddy mee uit school.

Opa en oma hun kado laten zien


Uit eten





Nog even optreden


En eindelijk slapen


Zondag hadden we het huis vol met vrienden en hun kinderen. Allemaal meiden tussen de 3 en 7. Erg gezellig!



En nu hebben we een prachtige dochter van zeven. Zeven!

Halloween!

En toen was het echt Halloween! Precies een jaar geleden arriveerden we in Canada en gingen we trick or treating met Steve, Alida en Milena. Dit jaar hebben we besloten om er een traditie van te maken en dus hebben we 's avonds met de meiden in hun buurt snoep opgehaald. Want dat is het gewoon natuurlijk. De kinderen lopen in de mooiste verkleedkleding rond en huizen worden prachtig versierd.
Bij één huis werden de kinderen zelfs opgejaagd door een man die verkleed was. Een beetje te eng want onze helden durfden geen snoep meer aan te nemen en moesten beide huilen. Gelukkig waren er daarna weer veel andere wel leuke huizen (al vonden wij stiekem de man die er zo'n show van maakte wel erg grappig) en hebben de meiden het ontzettend naar hun zin gehad. En wij hoeven het komende jaar geen snoep meer te kopen. Het is echt ongelovelijk wat mensen gaven aan snoep. Niet een gewoon snoepje zoals we bij Sint Maarten gewend zijn, nee grote repen chocolade, zakken met chips, zakken vol snoep. Niet te geloven en ja het is wel te geloven dat er hier relatief meer zware kinderen wonen!




Een jaar geleden ... wat is de tijd voorbijgevlogen!

Nog wat filmpjes

Lily won bij het examen van puppy training beide eerste prijzen. Een eerste prijs voor haar hele prestatie tijdens de cursus en een eerste prijs voor alle kunstjes die ze inmiddels kan.



En een filmpje van Eva!

Crazy girls...

Appels!

Allemaal uit de tuin van Janice. Goed voor liters appelmoes in de vriezer en heerlijke appeltaarten!

Thanksgiving weekend

Al weer even geleden, maar het was een erg leuk weekend.
Het was stralend weer en dus zijn we onderweg naar Mildmay eerst nog even naar het strand geweest. We zijn naar Kincardine gereden en daar naar het strandshuis van mijn tweede gastgezin gereden. Toevallig waren ze thuis en daar dus heerlijk op hun strand in de zon gezeten.
Daarna door naar mijn vriendin Julie en toen naar Janice.



Janice had het huis weer helemaal vol en het was weer erg gezellig. Dat weekend heerlijk gekletst en in de zon gezeten en heel veel appels geplukt.
Jessie kwam op het idee om een kunstmarkt te organiseren en zo was zij de hele dag bezig met de meiden om kunst te maken. Deze werd later vekocht. De meiden deden goede zaken want ze hadden aan het eind ieder 4 dollar gekregen.






Daarna natuurlijk Thanksgiving dinner en toen weer naar huis. Een heel gezellig Thanksgiving weekend!

Ben gewoon een beetje ....

ja wat ben ik.... gelukkig?

Vandaag is het een jaar geleden dat ons nieuwe leven begon. Een jaar dat zo ontzettend snel voorbij is gegaan. Wat ben ik trots op wat we hebben bereikt dit jaar.

We hebben het hier goed, we hebben ontzettend lieve vrienden, mijn gastgezin die ons beschouwt als familie, een geweldig stadje om in te wonen en Bert zijn bedrijf die het gewoon heel goed doet! Twee meisjes die zich zo fantastisch hebben aangepast en die zich hier nu thuis voelen.

Ik ben zo trots op mijn gezin. We hebben het gedaan, we zijn het avontuur aangegaan en het is een nog mooier avontuur geworden dan we hadden durven dromen.

Canada is thuis en we zijn gelukkig. Mijn tranen zijn tranen van geluk. Ik leef mijn leven en dat voelt goed.