woensdag 29 september 2010

Laatste werkdag!

Gisteren was de dag dan daar, mijn laatste werkdag.
Ik had geluk want mijn laatste dag stond in het teken van het teamuitje en dat staat vaak garant voor een hele gezellige dag!

Ik had me geen mooier en leuker afscheid kunnen wensen. Ik heb intens genoten van deze dag en zal er vast nog vaak met een goed gevoel op terug kijken.

Een verslagje van de dag:
We moesten verzamelen bij mijn collega Lenny thuis in Harderwijk. Daar stond een heerlijke lunch klaar en daar gezellig met de collega's gegeten. Daarna nam het team alvast afscheid van mij en gelukkig ook van Femke. Wat was ik blij dat zij ook afscheid nam, zo stond ik niet alleen in 'the picture' en konden we wat steun bij elkaar vinden ;).
We kregen beide een lief verhaaltje van onze manager en daarna een aantal prachtige kado's. Ik kreeg een geweldig leuke tas, waar ik tijdens de lunch al naar had zitten kijken omdat ik hem zo leuk vond. Toen wist ik nog niet dat die voor mij was! Lucky me!
In de tas bleken allemaal lieve kaartjes, kleine kadootjes en heel veel oud-hollandse recepten te zitten. Mijn collega's hebben echt enorm hun best gedaan om iets leuks voor me achter te laten en het gaat zeker allemaal mee naar Canada. Ik heb daar eerst tijd genoeg om mijn talent voor kokkerelen verder uit te breiden :)
Verder kreeg ik nog een mooi boek met als titel:'Moeder' en die baan ga ik nu fulltime op me nemen, heel passend dus.

Ik zal zeker af en toe met weemoed terug denken aan de WSG-tijd. Het warme bad waar ik 3 1/2 jaar geleden in terecht kwam, heeft me gisteren nog even extra verwarmd en met dat warme gevoel heb ik afscheid genomen.
Ik heb nog geld gekregen waar ik wat moois van kan kopen en dat zal ik zeker doen. Ik zal iets moois uitzoeken waardoor ik af en toe even terug kan denken aan die leuke en inspirerende werkplek en collega's.



Even terugkomend op het teamuitje. Na de lunch stonden er tandems klaar en stapten we met zijn allen op een tandem.
Reina en ik samen op de tandem, nog even als team functionerend, en zo fietsten we door de omgeving van Harderwijk.
Mooi om te zien en tegelijkertijd ook hilarisch.
Tussendoor nog lekker wat gedronken en daar werd er voor Femke en mij een prachtig lied gezongen. Het lied was geschreven door Ria en dat heeft ze echt super gedaan. Ria als je dit leest: nogmaals heel erg bedankt, ik heb het enorm gewaardeerd!
Na het fietsen naar het centrum van Harderwijk gereden waar er twee stadsgisden op ons stonden te wachten. De groep werd in twee groepen verdeeld en we kregen een rondleiding door Harderwijk. Tijdens de rondleiding stopten we bij diverse restaurants waar we steeds wat te eten kregen.
Erg leuk en onze gids hield gelukkig wel van het steeds verder afzakkende niveau van de groep (ik zal jullie er niet mee vermoeien). De standswandeling was interessant en soms was het gewoon té lollig (je had er bij moeten zijn, nu moet je me maar geloven).

Na het dessert afscheid genomen en ontzettend voldaan (door het eten, maar zeker ook door de leuke dag en het geweldige afscheid) naar huis gereden met Reina en Femke. De laatste keer met zijn drietjes in de auto en we hebben er extra lang van kunnen genieten. Om 23.00 stonden we gezellig in de file. Heel erg was het dus niet, want zo konden we nog even extra genieten van elkaars gezeldschap.

Lieve collega's, (jullie hebben nu mijn blogadres dus ik ga er van uit dat jullie allemaal heel trouw mijn blog gaan bij houden, hahaha) nogmaals enorm bedankt voor de fijne tijd, de gezelligheid en voor het bijzondere afscheid. Ik heb alle kaartjes gelezen en wat een leuke, lekkere recepten hebben jullie opgeschreven en wat een lieve wensen staan er op de kaartjes. Bedankt, ik waardeer het enorm en zal jullie echt gaan missen! De tas zal ik veel gaan gebruiken, ik vind hem echt geweldig en die tas zal altijd symbool staan voor mijn tijd bij de WSG :)

Zo genoeg emotioneel gekletst, nu is het weer terug naar de realiteit... vanmorgen ben ik verder gegaan met inpakken. Inmiddels wordt de stapel lege bananendozen steeds kleiner en de stapel goed gevulde dozen steeds groter. Er wacht ons nog een grote klus, maar over twee weken staan al onze spullen in de container. Dus nog even verstand op nul en inpakken maar!