Zondag was het dan eindelijk zo ver. De kerstman zou naar Stratford komen. 's Middags al naar Steve en Alida gegaan om later met hen naar de optocht te gaan. Helaas voelde Milena zich niet heel erg lekker, maar na wat overgeven voelde ze zich een stuk beter en kon ze toch mee naar de optocht.
De optocht was best aardig, veel versierde wagens, maar vooral ook veel bedrijven met wat lichtjes op hun auto/ vrachtwagen die op die manier reclame maken.
Eva en Julia vonden het geweldig, want er werd veel snoep uitgedeeld en Eva zorgde er wel voor dat iedereen die met ons mee was ook snoep kreeg. Liepen de mensen te snel door, dan rende Eva er achter aan om er voor te zorgen dat ook de andere kinderen wat lekkers kregen.
Maar oh wat was het koud... We hadden ons al voorbereid op de kou, maar twee uur buiten stil staan bleek toch te veel van het goed. Mijn voeten waren zo koud (en dat met mijn nieuwe winterlaarzen...) dat ze gewoon pijn deden. Erg fijn was het om te horen dat de Canadezen het ook erg koud hadden, blijkbaar was het gewoon een erg koude avond.
Eva heeft zich heel erg goed vermaakt. Ze kan het erg goed vinden met Steve en Alida en naast het sneeuwballen gooien, bleef ze ook maar met ze kletsen. Echt we konden soms amper geloven wat ze er allemaal al in het Engels uitkraamt! Julia blijft stug weigeren om Engels te spreken. Ws. is het net als bij andere dingen bij Julia, zodra ze het gevoel heeft dat ze het kan laat ze het ineens zien :)
Eva en Julia hebben we trouwens niet gehoord over de kou. Eva stond zelfs zonder handschoenen het snoep in ontvangst te nemen. Zij is echt in het juiste land gekomen, ze is altijd warm en loopt hier zelfs nog buiten met haar jas open en als de zon wat schijnt gaat ook die meteen uit.
Nog wat sfeerplaatjes:
Een levende kerststal
En daar is de kerstman met zijn vrouw!