Eva en Julia hadden zich de afgelopen twee dagen steeds staan te vergapen aan de andere kant van de watervallen, daar was nl. Amerika, het land van Berend Botje. Ook Bert was nog nooit in Amerika geweest en dus leek dit een mooie gelegenheid om even heem en weer te gaan. Het werd een bijzonder avontuur...
We stapten in de auto en reden over de brug Amerika in. Aan de overkant aangekomen moesten we onze paspoorten laten zien en vertellen wat we kwamen doen. 'Nou tja de meiden willen graag naar Amerika omdat ze Amerika kennen van een kinderliedje....'
Dat was prima, we moesten alleen even een formuliertje invullen. En voordat we het wisten werden onze paspoorten in een koker gestopt samen met nog een briefje en weg waren onze paspoorten. We moesten de auto parkeren en over de oversteekplaats naar een gebouwtje lopen. Bert liep natuurlijk niet over het voetgangerspad en werd hier meteen even op gewezen.
Wij het gebouw in, met de lift naar de tweede etage. Daar konden we gaan wachten totdat onze naam genoemd werd. En ineens bedacht ik me dat mij dit eerder overkomen was en dat dit heel lang kan duren...
Gelukkig waren er geen mensen voor ons en konden we snel naar binnen. Daar werden we verwezen naar een balie waar een stevige man zat in vol kostuum, incl. pistool. Bij de balie stond een camera en een ding voor vingerafdrukken klaar. Best intimiderend allemaal.
Wederom werd ons gevraagd wat we van plan waren te doen in Amerika en daarna werd ons verteld dat we wat formulieren moesten invullen. Per persoon één en per formulier koste dat 6 dollar. Dus of we even 24 dollar wilden betalen....
Nou nee dus, dat vonden we wat overdreven voor een uurtje Amerika, en dus vroeg ik voorzichtig of we ook gewoon weer terug konden gaan naar Canada.
Dat bleek geen probleem te zijn, hij moest alleen wel weer wat formulieren invullen. Na 5 minuten was hij klaar en konden we naar beneden, nog steeds niet in het bezit van onze paspoorten. We moesten op de man wachten en die vertelde ons dat we de auto moestenhalen en we hem moesten volgen.
We lieppen naar een hefboom waar hij officieel toestemming moest vragen om hem te openen. Toen deze eenmaal open was, kregen we eindelijk onze paspoorten en een formulier die we af moesten geven bij de douane.
Daar aangekomen mochten we nog even toll betalen voor de weg en toen mochten we weer terug naar Canada. Het formulier kregen we keurig terug en daar stond op: 'access denied to the United States'.
Dat staat nu dus ws. in ons dossier... Of we ooit nog Amerika binnenkomen?
Dit hadden we niet verwacht toen we dachten even naar Amerika te gaan! Dit was in ieder geval een heel avontuur!
