Gisteren begon Julia ineens heel hard te huilen, ze wilde naar Neeeeederlaaaaaaand... Zo sneu, ze was echt overstuur. Natuurlijk begon Eva toen ook gezellig mee te doen:'ik wil naar Draaaaacccchhhhhhteeeeeeen'.
Ze wilden weer met hun eigen speelgoed spelen en met hun eigen vriendinnetjes spelen.
Gelukkig waren ze makkelijk af te leiden met een 'het Zandkasteel, de musical'.
Tijdsbegrip is dan nog heel lastig, over anderhalve maand gaan we weer naar huis is dan echt te abstract.
Het blijkt maar weer hoe belangrijk het is dat kinderen hun eigen spullen hebben, dus als we gaan verhuizen zal er heel wat mee gaan in de container!
Vijf minuten later was het allemaal gelukkig weer vergeten en hadden ze weer veel plezier!
