Intens gelukkig dat voelde ik me afgelopen maandag.
Bert was aan het werk, Eva was op school en Julia en ik hadden een hele gezellige dag samen. De zon scheen prachtig en de sneeuw buiten was prachtig wit...
Ik stelde voor aan Julia om Eva op te halen met de slee en dat werd met gejuich ontvangen (normaal gaan we met de auto).
En zo liep ik, met een intens genietend meisje in mijn slee, door de prachtige witte sneeuw en in het zonnetje naar mijn andere dochter toe.
Rust kwam er over me heen en vooral een intens gevoel van geluk. Wat een geluk om zo te mogen genieten van deze dingen! Hier hebben we het voor gedaan.
Het werd natuurlijk nog mooier toen Eva juichend uit school kwam, de slee insprong en helemaal gelukkig vroeg of we echt met de slee waren. Even later sleepte ik twee dames in een slee mee naar huis, luisterend naar hun verhalen en gegiechel.
Dat ik toch wel erg koud was geworden tijdens het wachten op Eva (beetje dom om bij -10 in een legging en een dunne winterjas naar buiten te gaan) voelde ik toen al niet meer.
Het was heerlijk in het zonnetje, in de sneeuw, met mijn twee prachtige meiden in dit prachtige land.
Dat echte leven is zo slecht nog niet!
