's Ochtends ging haar klas samen met groep 5 (en die twee klassen zijn aan elkaar gekoppeld, de groep 5-ers zijn de reading-buddies van de groep 3-ers) naar een museum net buiten Stratford. Hier gingen we (ja we want ik was mee als vrijwilliger) snowshoeing. Het was best leuk om te doen (en nee het wordt geen nieuwe hobby, zo leuk vonden we het nou ook weer niet) maar we werden er erg moe van. De man die de expeditie leidde had blijkbaar een betere conditie dan de meeste kinderen (en ouders) want op een gegeven moment hoorde ik achter me steeds meer gesteun en gekreun en zelfs kreten als: 'Oh I think I'm gonna die...". Gelukkig konden we daarna uitrusten in het museum waar we een gedeelte hebben bekeken met foto's van vroegere criminelen.
Een korte impressie van de ochtend:
De schoolbus staat klaar:
Op de 'tennisrackets' door het bos en het weiland:
In het museum:
Om 11.00 waren we weer terug op school, waar ik om 13.30 weer werd verwacht om mee te helpen bij het bezoek van het koor aan een bejaardenhuis.
Hier zijn we naar toe gelopen en in het bejaardenhuis zaten de heren en dames al klaar voor hun concert.
Er werden een paar liedjes gezongen en daarna was het de bedoeling dat de kinderen met de bewoners een praatje zouden maken. Van te voren hadden ze iets moeten bedenken wat ze mee zouden nemen om te laten zien aan deze mensen. Sommige kinderen hadden foto's mee, een medaille of hun knuffel. Eva had een klomp meegenomen en dit vonden de mensen erg leuk.
In het begin vonden de kinderen het spannend, maar met een beetje hulp en aanmoediging van mijn kant kwamen ze steeds beter op dreef en hadden ze hele leuke gesprekjes met de mensen. De bewoners genoten zichtbaar en op de terugweg hoorde ik een aantal kinderen zeggen dat ze dit wel heel erg leuk hadden gevonden!
Ik vind het mooi dat jong en oud elkaar op deze manier vinden. Fijn dat een school hier in investeert!
Ook hier wat beelden:
Er worden liedjes gezongen van Michael Mitchell, een zanger die oa. concerten geeft op scholen en die liedjes schrijft die vooral over Canada gaan.
Hier is het heel normaal om vooral heel trots over je eigen land te zingen. Toch is het bijzonder om Eva het ook te zien zingen en met net zo veel overtuiging. Als we niet beter wisten dan zou je haast vergeten dat ze toch echt een Nederlandse dame is :)
(Eva zit achter de microfoon)
(Het liedje gaat niet over een ezel maar over een hele grote tractor oid. )
Eenmaal terug op school was het tijd om naar huis te gaan!
Dit is natuurlijk niet iedere dag op school zo, maar er worden wel veel leuke dingen georganiseerd. Volgende week gaan beide dames weer schaatsen met hun klas. Verder heeft Eva een toneelstukje in het Frans voorbereid met haar klas en zijn we uitgenodigd om te komen kijken. Verder deze maand de 'tacky tourist spirit day' (mogen ze verkleed komen), gaat Eva een fruitsalade maken (ze gaan het deze maand over fruit hebben in het Frans) en komen er vast nog dingen tussendoor (oa. de voorjaarsvakantie).
Vrijdag ga ik helpen op school bij de groepen 5 tot en met 8. Er worden dan allemaal workshops aangeboden aan de leerlingen en ik ben ingedeeld om mee te helpen bij het sieraden maken! Ben benieuwd!
