Die dag bleek maar weer dat we in een ander land wonen. Ik stond heel enthousiast bij de bus om de kinderen uit te zwaaien, maar dat blijkt hier geen traditie te zijn. Ik stond er helemaal alleen en Eva gedroeg zich keurig als een Canadees kind want ze was in de bus al te druk aan het kletsen om mij nog even te voorzien van een enthousiaste zwaai (of blik, of luchtkus). Bij aankomst stonden er wel veel ouders te wachten, maar de kinderen zaten gewoon in de bus en waren niet 'per ongeluk' achtergebleven in de dierentuin.
Eva heeft in ieder geval een hele leuke dag gehad, met verschillende safari's (per boot, bus en trein), voetballende olifanten en leuke apen!
Een impressie van het vertrek:
