We hadden prachtig weer onderweg en enorme pech. De brug die we moesten nemen om de grens over te gaan was helemaal afgesloten en er stond een enorme file. Uiteindelijk een andere weg genomen en met anderhalf uur vertraging kwamen we aan bij de grens (en die grens is maar ruim twee uur rijden...). Daar moesten we eerst een visum aanvragen voor ons zessen en dat duurde toch wel een uur. Eenmaal het visum binnen konden we verder reizen naar Watkins Glen.
De omgeving was prachtig, al viel het ons wel op dat het er allemaal wat armoediger uit zag. Nu moet je ook niet alles vergelijken met Stratford, want dat is een stadje met relatief veel rijkdom. Veel oude auto's, slecht onderhouden huizen, maar een prachtige natuur.
De camping stond in een Nationaal Park, midden in de bossen. Voordat de tenten opgezet konden worden moesten Erik-Jan en Bert eerst aan het werk. Er waren veel boomwortels die weggehaald moesten worden.
Op onze plek hadden we een picknicktafel en een fire-pit (een plek om kampvuur te maken).
Op zoek naar watervallen:
Lekker eten:
We hadden een dutch oven gekocht. Dat is een pan die ook op het vuur kan. We hebben er heerlijke dingen in gemaakt!
We zijn een dagje naar Ithaca geweest. Dit is een stadje in de buurt van Watkins Glenn. Het was een leuk stadje met een groot hippie gehalte. Hier hadden ze ook een leuk science center. We hebben er allemaal van genoten.
En toen was de kampeertijd al weer voorbij! De camping had een zwembad waar we nog wat gezwommen hebben (en ik blijf het bizar vinden dat bandjes niet mogen, maar een kind zonder drijfmiddelen wel) en we zijn nog bij een boerderij geweest waar ze dieren redden en daar laten opgroeien. Ze hebben er kalkoenen zonder snavels, varkens, eenden, kippen, konijnen; nou ja noem het maar op. Indrukwekkend om te zien wat 'men' dieren aandoet om maar zo goedkoop mogelijk vlees te kunnen produceren.
Toen was het inpakken geblazen en natuurlijk hadden we de avond er voor regen (we hebben deze zomer eigenlijk geen regen gezien, maar toen natuurlijk wel een korte maar hevige bui) en dus moesten we alles klam inpakken.
Erik-Jan en Simone hebben we afgezet in Rochester en daar afscheid genomen. Zij namen de dag erna de trein naar New York. Het was ontzettend leuk om ze over de vloer te hebben. Het was gezellig en leuk om ze te laten zien waar we wonen.
Eenmaal thuis was het huis stil, zo zonder vrienden en zonder kat.
We zijn er heerlijk even tussenuit geweest en hebben onze eerst kampeerervaring in Amerika er ook op zitten :) Ideaal die grote auto's hier. Alles paste er makkelijk in, zelfs met vier volwassenen en twee kinderen!
