Tommie was een erg gezonde en levendige kat. Hij bleef wel vaker een nachtje (of twee weg) en dus maakten we ons in eerste instantie weinig zorgen. Toen we na de watervallen terugkwamen en we geen Tommie zagen begonnen vreemd genoeg bij Bert de alarmbellen te rinkelen en is hij op de fiets gestapt met een zaklamp om Tommie te zoeken. Helaas zonder resultaat. Die nacht heb ik geen oog dicht gedaan, ook ik had een onderbuikgevoel dat het niet goed zat.
De volgende ochtend stond Tommie vrolijk voor de deur. Hij heeft de hele donderdag liggen slapen en wij dachten dat het zou komen door zijn avontuur. Toen hij echter op vrijdagochtend op precies dezelfde plek lag als de avond ervoor begonnen bij mij de alarmbellen te rinkelen. De dierenarts gebeld en we konden 's middags terecht. Tommie kon nog amper op zijn pootjes staan.
Bij de dierenarts bleek hij uitgedroogd te zijn en omdat we de volgende dag op vakantie zouden gaan hebben we ook een bloedtest laten afnemen. Toen de dierenarts terug kwam had hij slecht nieuws. Tommie zijn nieren deden het niet meer en hij kon niets meer voor hem doen (hij heeft ws. iets van koelvloeistof gedronken tijdens zijn avontuur).
Daar stonden we dan... twee meisjes heel hard huilen, wij ook intens verdrietig en het besluit genomen om hem te laten inslapen. De dierenarts had geen hoop...
Eerst nog even naar huis waar Eva en Julia (een beetje) een doos hebben versierd voor Tommie.
Daarna naar de dierenarts waar hij zijn spuitje zou krijgen. Vreselijke momenten waren dat. Afscheid nemen van een iemand van je familie...
De foto's spreken voor zich...
Julia kon daarna de draad heel snel weer oppakken en toen wij Tommie een plekje in de tuin gaven, waren Eva en Julia cakejes aan het bakken met Erik-Jan en Simone. Eva had en heeft het er vreselijk moeilijk mee. De volgende dag gingen we kamperen en dat hebben we door laten gaan. Voor de meisjes heel goed, voor ons pittig om de vakantiestemming op te pakken. Eenmaal thuis na de vakantie begon bij Eva het verdriet. Ze heeft zelf een oplossing bedacht om het verdriet wat dragelijker te maken. Ze heeft een schilderij gemaakt van Tommie en die hebben we in haar kamer opgehangen. We zijn daar erg trots op.
Maar wat missen we onze lieve vriend...
