Dinsdag was het dan zo ver, we gingen wandelen in het gebied waar ook beren leven. De meiden waren erg enthousiast, want die wilden ze wel zien.
We zijn naar Tobermory gereden en daar geparkeerd bij het Nationale Park Bruce Peninsula. Bij de toegang stond een bord met de dieren die we tegen konden komen en ja hoor, daar was ook een plaatje van onze missie; de zwarte beer, maar ook ratelslangen!
Het bleek een prachtige tocht te zijn. Het doel was de Grotto, een hele grote rotspartij. Om daar te komen moesten we een behoorlijk eind lopen.
Eva en Julia bleken beide goed te kunnen wandelen. De tocht was makkelijk in het begin, maar het stuk vlakbij de Grotto was best lastig. Eva bleek een echte klimgeit te zijn en klom met gemak over de rotsen. Julia vond het erg leuk, maar het was wel wat lastig voor haar met haar korte beentjes. Soms moest ze dan ook even getilt worden.
Bij de Grotto was het prachtig, omdat wij redelijk vroeg waren was het er nog rustig. We hebben heerlijk gepicknickt aan het water, terwijl de meiden wat zwommen in de baai met het erg koude water. Onvoorstelbaar weer hoe helder het water was.
Ook wel erg gelachen om een groep Canadezen. Zij hadden dezelfde toch als ons gedaan, maar hadden stoelen mee, een koelbox en gingen uitgebreid zitten lunchen.
De terugweg hebben we een andere (langere) route genomen en ook die was prachtig. Eerst een stuk naar boven, toen weer naar beneden om in de baai te komen en daar lag een prachtig pad van stenen.
We kwamen weinig mensen tegen, de meeste mensen namen dezelfde route weer terug. Eén vrouw kwam op ons af om ons te waarschuwen; zij was net 'aangevallen' door een ratelslang. Heel onschuldig maar wel schrikken natuurlijk.
De meiden waren helemaal enthousiast; die wilden ze ook zien. Ik vond het maar niets en liet Bert voorop lopen. Eva en Julia waren erg teleurgesteld toen er geen slang te voorschijn kwam.
We zijn naar Tobermory gereden en daar geparkeerd bij het Nationale Park Bruce Peninsula. Bij de toegang stond een bord met de dieren die we tegen konden komen en ja hoor, daar was ook een plaatje van onze missie; de zwarte beer, maar ook ratelslangen!
Het bleek een prachtige tocht te zijn. Het doel was de Grotto, een hele grote rotspartij. Om daar te komen moesten we een behoorlijk eind lopen.
Eva en Julia bleken beide goed te kunnen wandelen. De tocht was makkelijk in het begin, maar het stuk vlakbij de Grotto was best lastig. Eva bleek een echte klimgeit te zijn en klom met gemak over de rotsen. Julia vond het erg leuk, maar het was wel wat lastig voor haar met haar korte beentjes. Soms moest ze dan ook even getilt worden.
Bij de Grotto was het prachtig, omdat wij redelijk vroeg waren was het er nog rustig. We hebben heerlijk gepicknickt aan het water, terwijl de meiden wat zwommen in de baai met het erg koude water. Onvoorstelbaar weer hoe helder het water was.
Ook wel erg gelachen om een groep Canadezen. Zij hadden dezelfde toch als ons gedaan, maar hadden stoelen mee, een koelbox en gingen uitgebreid zitten lunchen.
De terugweg hebben we een andere (langere) route genomen en ook die was prachtig. Eerst een stuk naar boven, toen weer naar beneden om in de baai te komen en daar lag een prachtig pad van stenen.
We kwamen weinig mensen tegen, de meeste mensen namen dezelfde route weer terug. Eén vrouw kwam op ons af om ons te waarschuwen; zij was net 'aangevallen' door een ratelslang. Heel onschuldig maar wel schrikken natuurlijk.
De meiden waren helemaal enthousiast; die wilden ze ook zien. Ik vond het maar niets en liet Bert voorop lopen. Eva en Julia waren erg teleurgesteld toen er geen slang te voorschijn kwam.
Het begin van de wandeling
Paradijs
Oeh koud...
lekker warm
The Grotto
Het was een prachtige wandeling, wat hebben we genoten van de prachtige natuur. Daarna doorgereden naar Sandy Beach waar we nog even genoten hebben van het erg warme water, want het was er erg ondiep.
Het avontuur was nog niet over.... toen we terug reden naar het zomerhuisje zag Bert ineens een.....
zwarte beer!!! Snel de auto gekeerd en gestopt. De beer was behoorlijk dichtbij, maar rende snel weg. Al snel kwam er een andere beer vanuit de bosjes, wel een stuk verder, maar dichtbij genoeg om hem (of haar) goed te kunnen zien. Even later kwam zijn vriendje (of vriendinnetje) er weer aan en konden we de twee beren bewonderen.
Echt een geweldige beloning voor de wandeling; wat een geweldig einde van de dag en wat ontzettend bijzonder om beren in het wild te zien. Ze rennen ontzettend koddig en het gaf ons een enorm bijzonder gevoel. We zaten allemaal te juichen in de auto!
zwarte beer!!! Snel de auto gekeerd en gestopt. De beer was behoorlijk dichtbij, maar rende snel weg. Al snel kwam er een andere beer vanuit de bosjes, wel een stuk verder, maar dichtbij genoeg om hem (of haar) goed te kunnen zien. Even later kwam zijn vriendje (of vriendinnetje) er weer aan en konden we de twee beren bewonderen.
Echt een geweldige beloning voor de wandeling; wat een geweldig einde van de dag en wat ontzettend bijzonder om beren in het wild te zien. Ze rennen ontzettend koddig en het gaf ons een enorm bijzonder gevoel. We zaten allemaal te juichen in de auto!
Wat een bijzondere ervaring en gelukkig hadden we de bear-survival toestanden niet nodig, want we zaten veilig in de auto.
Eva zuchtte tevreden vanaf de achterbank van de auto: 'wat een geweldig spannend avontuur was het vandaag....'
