dinsdag 9 november 2010

Naar Mildmay, of toch niet...

Zondag zouden we naar Mildmay gaan om Janice op te zoeken en onze spullen die daar sinds vorig jaar in de basement staan op te halen.
We hadden deze week een navigatie gekocht en deze keurig voorgeprogrammeerd op Mildmay...

Bereid jezelf maar voor op een hilarisch verhaal, want de navigatie bracht ons niet naar Mildmay...

We reden vrolijk weg en onderweg viel het ons op dat de navigatie wat raar deed. Als Bert harder of zachter ging rijden bleef de navigatie gewoon 86 km/ uur aangeven. Ook gaf de navigatie bochten aan in wegen die geen bochten hadden...
We zaten ondertussen al wat te mopperen op de navigatie en gaven al aan dat dit in Nederland toch wel beter werkte, maar we waren vooral trots op ons zelf dat we steeds de juiste weg wisten te vinden, want de navigatie gaf geen één keer een herberekening aan...
Op een gegeven moment begon ik wel wat te twijfelen, maar Bert dacht dat we de juiste kant op reden en tsja de navigatie deed leuk met ons mee, dus geen reden tot zorg.

De meiden vonden het na een uur wel lang genoeg geweest en dus konden we ze vrolijk vertellen dat we er over tien minuten zouden zijn.
Na toen minuten gaf de navigatie aan: ga linksaf Clark Street op en op dat moment reden we niet Mildmay in, maar een grote stad. De stad Guelph...

We snapten er niets van want dat was echt een hele andere kant op dan Mildmay.

Nadat ik de navigatie uit had gezet en weer aan had gezet bleek dat hij nooit contact had gemaakt en dat hij de preview had laten zien. De navigatie had de route dus voorgereden en had dus lekker zijn eigen ding gedaan.

Toen was het nog een uur en 20 minuten naar Mildmay. Ik vond het de grap van de eeuw. De meiden vonden het iets minder grappig.

Een kaartje om het wat duidelijker te maken:


Normaal gesproken doe je een uur en een kwartier over Stratford- Mildmay, nu reden we dus in een uur en 15 minuten naar Guelph en moesten we daarna nog een uur en 20 minuten naar Mildmay rijden.




Onderweg hebben we wel weer wat Canadese cultuur gezien. De menonieten kwamen net uit de kerk en dus zagen we hele rijen met paard en wagens langs komen.

Erg indrukwekkend. En omdat we ons af en toe hier toch gewoon nog toerist voelen, heb ik foto's vanuit de auto gemaakt.

Maar uiteindelijk in Mildmay aangekomen (en als de navigatie goed aanstaat doet hij het hier dus net zo goed als in Nederland :) ) en een hele gezellige middag gehad. Derek (gastbroer) was er ook en er werd meteen trots verteld dat Jill (gastzus) zwanger is!

De meiden hebben lekker gespeeld met al het speelgoed wat we hadden achtergelaten en na het eten zijn we naar huis gegaan want Eva moest de volgende dag voor het eerst naar school!