Voor het eerst naar het park en ze loopt keurig mee!
Van wandelen wordt je heel moe!
Lily is negen weken en is onze nieuwe meid :)
zaterdag 13 augustus 2011
Meet Lily
Welkom thuis!
Voor het eerst naar het park en ze loopt keurig mee!
Van wandelen wordt je heel moe!
Lily is negen weken en is onze nieuwe meid :)
Voor het eerst naar het park en ze loopt keurig mee!
Van wandelen wordt je heel moe!
Lily is negen weken en is onze nieuwe meid :)
vrijdag 12 augustus 2011
Een sportieve dag
Twee dagen nadat we terug waren gekomen van het kamperen had Eva wel een hele sportieve dag.
's Ochtends had ze eerst zwemwedstrijd. Dit keer een sterk veld met heel veel meer zwemmers dan de laatste keer. Eva ws niet onder de indruk, ook niet dat ze tegen oudere meiden moest zwemmen en deed vreselijk goed haar best.
Het resultaat was een eerste en een vijfde plek! Het zwemseizoen is bijna voorbij. Nog één wedstrijd en dan is het klaar. Helaas is het zwemteam voor in de winter niet betaalbaar (1000 dollar voor 8 maanden) en dus gaat ze weer bij de YMCA zwemmen.
's Middags moest ze de finale van het voetbalseizoen spelen. Haar team had prima gespeeld het hele seizoen en dus speelden ze voor de eerste en tweede plaats. Het werd een enorm spannende wedstrijd, waarin ze lange tijd voor stonden, mar uiteindelijk net verloren. Maar ach tweede plek is ook een enorme prestatie!
's Ochtends had ze eerst zwemwedstrijd. Dit keer een sterk veld met heel veel meer zwemmers dan de laatste keer. Eva ws niet onder de indruk, ook niet dat ze tegen oudere meiden moest zwemmen en deed vreselijk goed haar best.
Het resultaat was een eerste en een vijfde plek! Het zwemseizoen is bijna voorbij. Nog één wedstrijd en dan is het klaar. Helaas is het zwemteam voor in de winter niet betaalbaar (1000 dollar voor 8 maanden) en dus gaat ze weer bij de YMCA zwemmen.
's Middags moest ze de finale van het voetbalseizoen spelen. Haar team had prima gespeeld het hele seizoen en dus speelden ze voor de eerste en tweede plaats. Het werd een enorm spannende wedstrijd, waarin ze lange tijd voor stonden, mar uiteindelijk net verloren. Maar ach tweede plek is ook een enorme prestatie!
Kamperen in Amerika
De volgende dag toch maar vertrokken voor ons kampeeruitje naar Watkins Glenn in the US of A!
We hadden prachtig weer onderweg en enorme pech. De brug die we moesten nemen om de grens over te gaan was helemaal afgesloten en er stond een enorme file. Uiteindelijk een andere weg genomen en met anderhalf uur vertraging kwamen we aan bij de grens (en die grens is maar ruim twee uur rijden...). Daar moesten we eerst een visum aanvragen voor ons zessen en dat duurde toch wel een uur. Eenmaal het visum binnen konden we verder reizen naar Watkins Glen.
De omgeving was prachtig, al viel het ons wel op dat het er allemaal wat armoediger uit zag. Nu moet je ook niet alles vergelijken met Stratford, want dat is een stadje met relatief veel rijkdom. Veel oude auto's, slecht onderhouden huizen, maar een prachtige natuur.
De camping stond in een Nationaal Park, midden in de bossen. Voordat de tenten opgezet konden worden moesten Erik-Jan en Bert eerst aan het werk. Er waren veel boomwortels die weggehaald moesten worden.
Op onze plek hadden we een picknicktafel en een fire-pit (een plek om kampvuur te maken).
Op zoek naar watervallen:
Lekker eten:
We hadden een dutch oven gekocht. Dat is een pan die ook op het vuur kan. We hebben er heerlijke dingen in gemaakt!
We zijn een dagje naar Ithaca geweest. Dit is een stadje in de buurt van Watkins Glenn. Het was een leuk stadje met een groot hippie gehalte. Hier hadden ze ook een leuk science center. We hebben er allemaal van genoten.
En toen was de kampeertijd al weer voorbij! De camping had een zwembad waar we nog wat gezwommen hebben (en ik blijf het bizar vinden dat bandjes niet mogen, maar een kind zonder drijfmiddelen wel) en we zijn nog bij een boerderij geweest waar ze dieren redden en daar laten opgroeien. Ze hebben er kalkoenen zonder snavels, varkens, eenden, kippen, konijnen; nou ja noem het maar op. Indrukwekkend om te zien wat 'men' dieren aandoet om maar zo goedkoop mogelijk vlees te kunnen produceren.
Toen was het inpakken geblazen en natuurlijk hadden we de avond er voor regen (we hebben deze zomer eigenlijk geen regen gezien, maar toen natuurlijk wel een korte maar hevige bui) en dus moesten we alles klam inpakken.
Erik-Jan en Simone hebben we afgezet in Rochester en daar afscheid genomen. Zij namen de dag erna de trein naar New York. Het was ontzettend leuk om ze over de vloer te hebben. Het was gezellig en leuk om ze te laten zien waar we wonen.
Eenmaal thuis was het huis stil, zo zonder vrienden en zonder kat.
We zijn er heerlijk even tussenuit geweest en hebben onze eerst kampeerervaring in Amerika er ook op zitten :) Ideaal die grote auto's hier. Alles paste er makkelijk in, zelfs met vier volwassenen en twee kinderen!
We hadden prachtig weer onderweg en enorme pech. De brug die we moesten nemen om de grens over te gaan was helemaal afgesloten en er stond een enorme file. Uiteindelijk een andere weg genomen en met anderhalf uur vertraging kwamen we aan bij de grens (en die grens is maar ruim twee uur rijden...). Daar moesten we eerst een visum aanvragen voor ons zessen en dat duurde toch wel een uur. Eenmaal het visum binnen konden we verder reizen naar Watkins Glen.
De omgeving was prachtig, al viel het ons wel op dat het er allemaal wat armoediger uit zag. Nu moet je ook niet alles vergelijken met Stratford, want dat is een stadje met relatief veel rijkdom. Veel oude auto's, slecht onderhouden huizen, maar een prachtige natuur.
De camping stond in een Nationaal Park, midden in de bossen. Voordat de tenten opgezet konden worden moesten Erik-Jan en Bert eerst aan het werk. Er waren veel boomwortels die weggehaald moesten worden.
Op onze plek hadden we een picknicktafel en een fire-pit (een plek om kampvuur te maken).
Op zoek naar watervallen:
Lekker eten:
We hadden een dutch oven gekocht. Dat is een pan die ook op het vuur kan. We hebben er heerlijke dingen in gemaakt!
We zijn een dagje naar Ithaca geweest. Dit is een stadje in de buurt van Watkins Glenn. Het was een leuk stadje met een groot hippie gehalte. Hier hadden ze ook een leuk science center. We hebben er allemaal van genoten.
En toen was de kampeertijd al weer voorbij! De camping had een zwembad waar we nog wat gezwommen hebben (en ik blijf het bizar vinden dat bandjes niet mogen, maar een kind zonder drijfmiddelen wel) en we zijn nog bij een boerderij geweest waar ze dieren redden en daar laten opgroeien. Ze hebben er kalkoenen zonder snavels, varkens, eenden, kippen, konijnen; nou ja noem het maar op. Indrukwekkend om te zien wat 'men' dieren aandoet om maar zo goedkoop mogelijk vlees te kunnen produceren.
Toen was het inpakken geblazen en natuurlijk hadden we de avond er voor regen (we hebben deze zomer eigenlijk geen regen gezien, maar toen natuurlijk wel een korte maar hevige bui) en dus moesten we alles klam inpakken.
Erik-Jan en Simone hebben we afgezet in Rochester en daar afscheid genomen. Zij namen de dag erna de trein naar New York. Het was ontzettend leuk om ze over de vloer te hebben. Het was gezellig en leuk om ze te laten zien waar we wonen.
Eenmaal thuis was het huis stil, zo zonder vrienden en zonder kat.
We zijn er heerlijk even tussenuit geweest en hebben onze eerst kampeerervaring in Amerika er ook op zitten :) Ideaal die grote auto's hier. Alles paste er makkelijk in, zelfs met vier volwassenen en twee kinderen!
Onze Tommie....
Is er niet meer...
Tommie was een erg gezonde en levendige kat. Hij bleef wel vaker een nachtje (of twee weg) en dus maakten we ons in eerste instantie weinig zorgen. Toen we na de watervallen terugkwamen en we geen Tommie zagen begonnen vreemd genoeg bij Bert de alarmbellen te rinkelen en is hij op de fiets gestapt met een zaklamp om Tommie te zoeken. Helaas zonder resultaat. Die nacht heb ik geen oog dicht gedaan, ook ik had een onderbuikgevoel dat het niet goed zat.
De volgende ochtend stond Tommie vrolijk voor de deur. Hij heeft de hele donderdag liggen slapen en wij dachten dat het zou komen door zijn avontuur. Toen hij echter op vrijdagochtend op precies dezelfde plek lag als de avond ervoor begonnen bij mij de alarmbellen te rinkelen. De dierenarts gebeld en we konden 's middags terecht. Tommie kon nog amper op zijn pootjes staan.
Bij de dierenarts bleek hij uitgedroogd te zijn en omdat we de volgende dag op vakantie zouden gaan hebben we ook een bloedtest laten afnemen. Toen de dierenarts terug kwam had hij slecht nieuws. Tommie zijn nieren deden het niet meer en hij kon niets meer voor hem doen (hij heeft ws. iets van koelvloeistof gedronken tijdens zijn avontuur).
Daar stonden we dan... twee meisjes heel hard huilen, wij ook intens verdrietig en het besluit genomen om hem te laten inslapen. De dierenarts had geen hoop...
Eerst nog even naar huis waar Eva en Julia (een beetje) een doos hebben versierd voor Tommie.
Daarna naar de dierenarts waar hij zijn spuitje zou krijgen. Vreselijke momenten waren dat. Afscheid nemen van een iemand van je familie...
De foto's spreken voor zich...
Julia kon daarna de draad heel snel weer oppakken en toen wij Tommie een plekje in de tuin gaven, waren Eva en Julia cakejes aan het bakken met Erik-Jan en Simone. Eva had en heeft het er vreselijk moeilijk mee. De volgende dag gingen we kamperen en dat hebben we door laten gaan. Voor de meisjes heel goed, voor ons pittig om de vakantiestemming op te pakken. Eenmaal thuis na de vakantie begon bij Eva het verdriet. Ze heeft zelf een oplossing bedacht om het verdriet wat dragelijker te maken. Ze heeft een schilderij gemaakt van Tommie en die hebben we in haar kamer opgehangen. We zijn daar erg trots op.
Maar wat missen we onze lieve vriend...
Tommie was een erg gezonde en levendige kat. Hij bleef wel vaker een nachtje (of twee weg) en dus maakten we ons in eerste instantie weinig zorgen. Toen we na de watervallen terugkwamen en we geen Tommie zagen begonnen vreemd genoeg bij Bert de alarmbellen te rinkelen en is hij op de fiets gestapt met een zaklamp om Tommie te zoeken. Helaas zonder resultaat. Die nacht heb ik geen oog dicht gedaan, ook ik had een onderbuikgevoel dat het niet goed zat.
De volgende ochtend stond Tommie vrolijk voor de deur. Hij heeft de hele donderdag liggen slapen en wij dachten dat het zou komen door zijn avontuur. Toen hij echter op vrijdagochtend op precies dezelfde plek lag als de avond ervoor begonnen bij mij de alarmbellen te rinkelen. De dierenarts gebeld en we konden 's middags terecht. Tommie kon nog amper op zijn pootjes staan.
Bij de dierenarts bleek hij uitgedroogd te zijn en omdat we de volgende dag op vakantie zouden gaan hebben we ook een bloedtest laten afnemen. Toen de dierenarts terug kwam had hij slecht nieuws. Tommie zijn nieren deden het niet meer en hij kon niets meer voor hem doen (hij heeft ws. iets van koelvloeistof gedronken tijdens zijn avontuur).
Daar stonden we dan... twee meisjes heel hard huilen, wij ook intens verdrietig en het besluit genomen om hem te laten inslapen. De dierenarts had geen hoop...
Eerst nog even naar huis waar Eva en Julia (een beetje) een doos hebben versierd voor Tommie.
Daarna naar de dierenarts waar hij zijn spuitje zou krijgen. Vreselijke momenten waren dat. Afscheid nemen van een iemand van je familie...
De foto's spreken voor zich...
Julia kon daarna de draad heel snel weer oppakken en toen wij Tommie een plekje in de tuin gaven, waren Eva en Julia cakejes aan het bakken met Erik-Jan en Simone. Eva had en heeft het er vreselijk moeilijk mee. De volgende dag gingen we kamperen en dat hebben we door laten gaan. Voor de meisjes heel goed, voor ons pittig om de vakantiestemming op te pakken. Eenmaal thuis na de vakantie begon bij Eva het verdriet. Ze heeft zelf een oplossing bedacht om het verdriet wat dragelijker te maken. Ze heeft een schilderij gemaakt van Tommie en die hebben we in haar kamer opgehangen. We zijn daar erg trots op.
Maar wat missen we onze lieve vriend...
Bezoek uit Nederland
Erik-Jan en Simone zijn ons op komen zoeken! Het was erg gezellig.
Een impressie:
Jut en Jul samen :)
Een bezoekje aan St. Jacob, een markt waar veel mennonieten staan. Dit keer een stuk minder echte strikte mennonieten, het bleek dat er een paar begravenissen waren die dag. Met echte strikte mennonieten bedoel ik de gezinnen die nog met paard en wagen rijden en veelal geen electriciteit gebruiken.
Na de markt gezellig St. Jacob ingegaan. Erik-Jan en Simone zijn naar het museum over de mennonieten gegaan en wij hebben gewinkeld in de vele leuke winkeltjes in het dorpje (we zijn al eerder naar het museum geweest)
Een dag naar de Niagara watervallen. Het blijft indrukwekkend!
En terwijl Erik-Jan en Simone andere dingen bij de watervallen gingen bekijken, zijn wij met de meiden naar een vlindertuin gegaan. Erg leuk; prachtige vlinders die gewoon op je hnd of kleding kwamen itten!
Het was een hele hete dag, maar echt prima om de watervallen op te zoeken.
De rest van het bezoekje van Erik-Jan en Simone volgt later!
Een impressie:
Jut en Jul samen :)
Een bezoekje aan St. Jacob, een markt waar veel mennonieten staan. Dit keer een stuk minder echte strikte mennonieten, het bleek dat er een paar begravenissen waren die dag. Met echte strikte mennonieten bedoel ik de gezinnen die nog met paard en wagen rijden en veelal geen electriciteit gebruiken.
Na de markt gezellig St. Jacob ingegaan. Erik-Jan en Simone zijn naar het museum over de mennonieten gegaan en wij hebben gewinkeld in de vele leuke winkeltjes in het dorpje (we zijn al eerder naar het museum geweest)
Een dag naar de Niagara watervallen. Het blijft indrukwekkend!
En terwijl Erik-Jan en Simone andere dingen bij de watervallen gingen bekijken, zijn wij met de meiden naar een vlindertuin gegaan. Erg leuk; prachtige vlinders die gewoon op je hnd of kleding kwamen itten!
Het was een hele hete dag, maar echt prima om de watervallen op te zoeken.
De rest van het bezoekje van Erik-Jan en Simone volgt later!
Abonneren op:
Posts (Atom)