Verleden en heden...

Daar sta ik dan en mijmer wat in mezelf.
Ik zie mezelf zitten aan de Vondellaan. Het is ruim 13 jaar geleden en ik check nog eens mijn koffer. Bert is de rust zelve en ik ben zenuwachtig. Ik ga terug naar het land waar ik twee jaar geleden afscheid van heb genomen en neem Bert mee omdat ik hem wil laten zien wat voor een fijn land Canada is.
Nooit had ik verwacht dat ik vanavond mijmer over het het heden en verleden en dat we op de drempel staan van een groot avontuur...
Ik kus mijn meisjes goedenacht en besef dat we een nieuw avontuur induiken. Met zijn viertjes zijn we sterk.
Ik streel hun haar en fluister ze dat het allemaal goed gaat komen, want ik voel dat dat zo is.
We laten veel achter en dat geeft verdriet, maar met het volste vertrouwen in ons avontuur, ons nieuwe leven en in elkaar gaan we het aan!!!

Een mijlpaal tussendoor

De eerste tand is er uit! Toch nog in Nederland :)

Zucht... wat wordt het een grote meid.

Afscheid met een lach en een traan

Het echte afscheid nemen is begonnen.
Gisteren hadden we ons afscheidsfeestje en het was echt geweldig!!
Ontzettend veel vrienden en familie zijn gekomen.
We hadden twee zaaltjes en in het ene zaaltje werd naar hartelust geknutseld door kinderen. Het was er een oase van rust.
Verder hadden we buiten een luchtkussen en dat was ook een doorslaand succes. We hadden hem net opgezet en toen kregen we een enorme hoosbui. Gelukkig bleef het daarna droog en konden we hem even droogdweilen en was hij droog toen de gasten kwamen.
De ruimte was gezellig versierd en verder heb ik helemaal niets hoeven doen. Mijn broer en Pieter hebben echt hun benen uit hun lijf gelopen. Alles klaar gemaakt in de keuken, gezorgd dat er voldoende drank was ed. Echt geweldig!

En dan het afscheid nemen. Het viel me nog mee, bij een paar echt hele dierbare vrienden hield ik het niet droog, maar verder kon ik gelukkig afscheid nemen met een lach.
De dames hebben het heerlijk gehad. Ze hebben gespeeld en gespeeld en gespeeld en hebben geen traan gelaten. Hun vriendinnetjes zeiden ze gedag met een lach.

Nu zijn we thuis, met twee dikke tassen vol kado's. Bert schat het op zo'n 10 kilo... Hoe we dat mee gaan krijgen... We mogen 4 x 23 kilo mee nemen dus dat wordt wegen en afwegen denk ik wat we mee gaan nemen.
Wel ontroerend wat mensen hebben meegenomen. Mooie fotoboekjes, gedichtje, leuke boeken, veel foto's en veel Nederlandse spulletjes. Ontroerend allemaal.
Ik vond het het emotioneels dat je met de echt goede vrienden je vriendschappen bespreekt en echt benoemd hoe waardevol die vriendschappen zijn. Normaal zeg je dat niet zo snel, maar dit was heel mooi. Best een goed idee dat emigreren.

De meiden zijn bij opa en oma gaan logeren en wij gaan vanmiddag en vanavond naar de sauna. Ik heb er zin in.

Morgen de meiden ophalen en dan gaan we uit eten met mijn schoonouders en schoonzus, zwager en kids. Donderdag de hele dag weg met mijn ouders, broer, schoonzus en kids en dan gaan we zaterdag al naar mijn broer om daar onze laatste nacht te beleven. Zondag vliegen we om 9.00 en gaan we uitgezwaaid worden door mijn ouders, broer, schoonzus, schoonzus, zwager en kids. Dat wordt nog wat...

Zo een heel verhaal, maar goed ik beleef ook heel wat deze laatste dagen.
Lieve allemaal die ons hebben opgezocht afgelopen zondag; heel erg bedankt en een hele dikke kus van ons. Voor iedereen die geholpen hebben, ontzettend bedankt! ik heb helemaal niets hoeven doen!

Laatste dag school

En toen was de laatste dag van school een feit en moesten de meisjes afscheid nemen van hun vriendjes en vriendinnetjes. Wat een afscheid hebben de meisjes gehad! Geweldig! De leerkrachten hebben echt hun best gedaan om er een onvergetelijk afscheid van te maken.

Om 10.00 zijn we bij Eva in de klas geweest en nam Eva afscheid.



Daarna mochten ze de klassen rond om de traktatie aan de leerkrachten te geven en daarna was er afscheid in de klas van Julia.



De beide meiden kregen een geweldig leuk en origineel kado. Ze kregen beide een dekbedovertrek waar alle klasgenootjes een mooie tekening op hadden gemaakt.
Echt ontroerend, wat een mooi kado!

De laatste keer uit school:



Eva en Julia zijn echt ontzettend blij met de dekbedovertrekken. Jullie begrijpen vast wel waar ze vanaf toen onder hebben liggen slapen :)


Julia heeft ook nog een map gekregen waar alle klasgenootjes een knutsel/ tekening in hebben gemaakt. Julia vindt de map geweldig. Ze neemt hem overal mee naar toe.
De dames hebben ook nog een klassefoto gekregen.

De meiden hebben getrakteerd op wereldbolletjes (incl. puntenslijper) met ons adres en een fotootje van zichzelf. De kinderen vonden het volgens mij erg leuk.


Het afscheid ging zonder traan en met een lach. Wat fijn dat het zo'n afscheid kon zijn!

Lieve leerkrachten en kinderen van de Tille: heel erg bedankt voor het mooie afscheid. We zullen nog vaak denken aan de mooie tijd op deze school!

Als je weinig speelgoed...

hebt om mee te spelen, dan moet je maar iets anders verzinnen. En dus is Julia heel druk met tekenen en met schrijven! Ons guppie maakt ineens woordjes! Echt typisch Julia, we wisten niet eens dat ze veel letters kende :)



De vlekken zijn van de lijm, want de brief moest natuurlijk wel opgeplakt worden!

En de eerste gasten hebben zich al aangemeld!

Mijn ouders gaan er gebruik van maken dat we in Canada zitten, want de eerste vakanties zijn al geboekt.

Vakanties wel te verstaan, want ze komen komend jaar drie keer langs!!
28 december komen ze voor anderhalve week en mogen ze de Canadese winter mee gaan maken en natuurlijk oud en nieuw. Zo zie je maar dat emigreren zijn voordelen heeft, na jaren niet gezamenlijk oud en nieuw gevierd te hebben zal dat nu wel gaan gebeuren :)

Daarna komen ze een week in juni (waarna ze door vliegen naar Vancouver) en dan komen ze op de terugweg weer een week langs!

We vinden het helemaal super dat ze langs komen. De meisjes zijn heel enthousiast en voor ons een reden om er voor te zorgen dat het huis heel snel leefbaar wordt :) We verheugen ons er nu al op om ze het mooie Stratford te laten zien!

Leuk papa en mama, we verheugen ons nu al op jullie bezoekjes!!!

Schoonmaken, pech en de overdracht...

En toen was het huis zo goed als leeg, maar moest er nog veel gebeuren. De electra moest voor een deel nog gedaan worden, er kwam een schilder voor de laatste schilderdingen en het was vooral vies en stoffig.

De hele dag zijn we druk aan het werk geweest, ik schoonmaken (mijn favoriete hobby... NOT) en Bert met nog van alles monteren ed. Helaas kwamen we er achter dat het laatste pak van het laminaat verkeerd geleverd was en dus kon het laminaat niet afgemaakt worden. Een enorme domper.

Uiteindelijk bleek de klus toch wel erg groot en is Bert blijven slapen in Drachten om nog even wat extra uurtjes te maken. Toen ik vrijdagochtend kwam moest er nog veel gebeuren. Er moest beneden nog gestofzogen en gedweild worden en de garage stond nog vol met zooi. Gelukkig wilde de schilder helpen en stond hij samen met Bert spullen op de aanhanger te gooien en ging hij daarna stofzuigen terwijl ik er met de dweil achter aan ging.
Bert ging zich verkleden en toen de kopers kwamen voor de overdracht was het zo goed als klaar! Het was even zweten, maar dan heb je ook wat!

Daarna naar de notaris en nu zijn we officieel dakloos, nou ja gelukkig hebben we wel een dak boven ons hoofd, maar niets is meer van ons zelf!

Het huis is niet helemaal af gekomen, dus Bert gaat deze week nog even een dagje klussen zodat alles echt klaar is. De planning was ook wel erg strak, het was al bijzonder knap dat Bert dit in deze korte tijd allemaal klaar heeft gekregen! gelukkig hadden de kopers er alle begrip voor en hebben we als aandenken zelfs nog een steen gekregen, een echte Carneool- steen!

's Middags voelden we hoe moe we waren. Het waren best intensieve dagen, al zijn we al die tijd wel behoorlijk ontspannen gebleven. Toch nog even gezellig op verjaardagvisite geweest en het weekend lekker bijgekomen van alle drukte!

Nu zijn de grote klussen klaar en kunnen we ons meer gaan richten op ons leven in Canada. En voor dat nieuwe leven moet veel geregeld worden.
Dat valt niet mee als je geen internet hebt. Gelukkig heeft de Mc. Donalds gratis internet, dus heb ik daar al heel wat tijd doorgebracht.
Inmiddels hebben we nu hier ook internet en dus kan ik nu vanuit Lutjegast van alles regelen. Heel fijn!
We komen weer voor hele nieuwe dingen te staan. Een huis kopen in een ander land gaat weer heel anders dan hier. We zijn echt blij dat we al mensen kennen want daardoor kunnen we ook veel mensen om advies of om hulp vragen en gelukkig is iedereen heel behulpzaam!

Wordt weer vervolgd!!!

En daar gaan onze spullen....

Woensdag 13 oktober was de dag dat de container zou komen en we al onze spullen mochten gaan inladen en gelukkig is dat ook gelukt!
Toen ik 's ochtends kwam was er nog veel in te pakken. Laten we zeggen dat het bouwen van een aanbouw en het emigreren niet een geweldige combinatie is... Bert was de dag ervoor nog tot midden in de nacht bezig geweest om het dak van de aanbouw klaar te krijgen, want het gereedschap dat hij daarvoor nodig had, wilde hij graag meenemen naar Canada en moest dus mee in de container. Daardoor had Bert weinig tijd gehad om de andere spullen in de garage in te pakken en toen ik nadat ik Julia naar school had gebracht was het nog een puinhoop...

Jeroen en Erik-Jan waren al druk aan het helpen, dat was echt geweldig!

Iets na half tien kwam de container en maakte ik me toch wel wat druk, want er moest nog zoveel gebeuren...
Gelukkig verdween de stress meteen toen we de chauffeur zagen.
Een hele aardige, rustige man die ons ook nog hielp met inladen van de container. Echt geweldig, want hij had er echt oog voor! De container werd keurig ingepakt, alle gaatjes werden opgevuld en tegen twee uur is de container vertrokken en staat hij als het goed is nu in de haven van Rotterdam en vetrekt hij as. donderdag op zijn grote reis!




Weer een stap genomen in ons proces om te gaan wonen in Canada. Wel een hele duidelijke stap, want het huis was leeg (zo goed als leeg...) en we hebben nu alleen de spullen waar we de eerste weken het mee moeten doen in Canada!

Jeroen en Erik-Jan echt enorm bedankt, zonder jullie was het niet zo soepel verlopen!!! Dikke kus van ons!

Boem is ho....

Sinds een paar dagen slapen en wonen we in Lutjegast. De meiden vinden het er gezellig en knus. Op woensdagochtend ging het mis. De dag dat de container geladen moest worden en ik zou de meiden eerst naar school brengen. Bert was in Drachten blijven slapen.

Eva staat bovenaan de trap en glijdt uit en valt haar naar van de trap naar beneden en komt met haar hoofd op de plavuizen terecht. Gelukkig gilt ze het meteen uit en zie ik geen bloed gutsen, dus ik besluit dat het allemaal wel wat mee zou vallen. Helaas was Eva wel in de war en had ze enorme hoofdpijn.
Onderweg naar Drachten viel ze in slaap en was ze erg misselijk. Julia naar school gebracht en een luchtbed opgehaald bij een klasgenootje.
Die ochtend was Eva wat tam en heeft ze rustig in de woonkamer gelegen die steeds leger werd. 's Middags had ze weer praatjes en in Lutjegast heeft ze zelfs even in de speeltuin gespeeld. Ik was al helemaal gerustgesteld totdat Eva zich voorover boog en ineens weer hele erge hoofdpijn kreeg en begon over te geven. Daarna viel ze in een diepe slaap.

Toch maar even de huisartsenpost gebeld en daar een wekadvies gekregen. Een uur later belde de huisarts echter zelf ook nog, want ze vertrouwde het niet omdat ze ineens zoveel slechter was geworden. Het zou kunnen dat er een vaatje gesprongen was en er heel langzaam bloed in haar hoofd stroomde.
Dus meteen Eva wakker gemaakt (en ik kreeg dat niet voor elkaar..., Bert gelukkig wel) en toen werd ze redelijk goed wakker. De rest van de avond en nacht had ik dus een meisje in mijn bed terwijl Bert wat probeerde bij te slapen want die had de nacht ervoor maar 3 uur geslapen.
Gelukkig werd Eva steeds helderder. Rond 4 uur hoefde ik alleen nog 'Eva' te zeggen en dan antwoorde ze al:'ik ben klaar voor de moeilijke vragen hoor'.
Een hele opluchting, het liep dus allemaal toch af met een sisser. De volgende dag is ze nog thuis gebleven, maar vrijdag weer naar school. In een leeg huis is weinig te doen en ze verveelde zich zo erg dat ze heel graag weer naar school wilde.

Nu zijn we een week verder en heeft ze nergens meer last van gelukkkig!

De timing was slecht, het vallen was heel naar, maar we hebben ons er weer door heen gewerkt en gelukkig is nu alles weer goed!

Er is er één ....

alvast jarig!!!

Eva's verjaardag hebben we alvast op 10 oktober gevierd, zodat alle familie aanwezig kon zijn. De woensdag ervoor al een kinderfeestje en dat was een groot succes!


Eva viert haar verjaardag in de klas

Eva heeft genoten van deze laatste verjaardag in Nederland. Ze was echt jarig en was helemaal blij met alle mooie kadootjes. Helaas moesten alle kadootjes wel meteen in een doos voor de container, maar als het goed is arriveren die weer rond haar verjaardag in Canada!


Dit keer geen zelfgemaakte taart. Eva wilde dit keer liever een taart met een foto van haarzelf. En dat kwam prima uit dit jaar!

Het afscheid nemen is ook al wat begonnen.
Judith had echt prachtige tassen voor de meisjes gemaakt en zelfgemaakte slingers van stof. Echt geweldig, zo mooi en zo lief!!! De tassen zijn al volledig in gebruik, ze maken helemaal de blits met hun tassen op school.
Van mijn broer en schoonzus kregen we een spel van: 'Ik hou van Holland'.

Het was al wel even slikken dus dat beloofd nog wat voor de komende anderhalve week!

Nog even wat Nederlandse 'cultuur' ervaren

Zondag 3 oktober was het dan zo ver! We gingen naar Zwolle voor een optreden van K3! Twee opgewonden meisjes en een papa die zich verheugde op de danspasjes van Josje ;)

We hadden prachtige plaatsen en doordat we aan het gangpad zaten kon Eva in het gangpad gaan staan en stond ze bijna de hele show bij het podium. Zo heeft ze K3 nog even helemaal in zich kunnen opnemen. Julia heeft alles veilig vanaf de schoot van mij bekeken.

De meiden vonden het geweldig en hebben erg genoten en wij dus ook!

Nog wat plaatjes:

Toch internet!!!

We hebben sinds gisteravond toch internet in Lutjegast! Dank je wel Johannes!!!

Dus nu ook tijd voor wat updates en voor alle regelzaken die we nog moeten regelen :)

Snelle update...

Een hele snelle update vanuit de Mc. Donalds in Drachten :)

We zijn verhuisd naar Lutjegast en hebben daar geen internet en dus ben ik de hele ochtend aan het internetten in de Mc. Donalds want er moet veel geregeld worden.

Maar in het kort: onze spullen staan in de container (dank je wel Jeroen en Erik-Jan!!!), Eva is gevallen van de trap en heeft een hersenschudding (maar gaat nu weer goed), ons huis is verkocht en overgedragen (Bert moet er nog wel een dagje aan het werk, net niet afgekomen) en wij zijn nu druk alles aan het regelen! We hebben er veel zin in!

Een verder update komt als we weer goed internet hebben, dus wordt vervolgd!!!

Groetjes!!!

En we hebben....

een huis gekocht!!!! Tussen alle bedrijvigheid van bouwen en inpakken is het gelukt om een huis te kopen.

Een huis in een leuke buurt, een paar stappen verwijderd van het hele mooie park, drie slaapkamers, een hele oude keuken en hele oude badkamer, maar wel een plek om in te wonen!
We hebben het ongezien gekocht, maar door de foto's en de afmetingen hebben we aardig een idee wat de mogelijkheden zijn van het huis. Het is niet ons droomhuis, maar de locatie is goed en vanuit dit huis kunnen we dan rustig verder kijken naar een droomhuis.

Het voelt goed. We weten nu waar we gaan wonen straks en kunnen nu ook contact gaan leggen met de school waar de meiden naar toe zullen gaan. De verkopers laten de meubels eerst staan zodat we ook nog meubilair hebben de eerste weken :). Het huis was van een oude dame die nu in het bejaardenhuis woont en in deze ouderwetse staat bevindt het huis zich ook.

We hebben een plek en dus ook een thuis gevonden. Wij zijn blij!

Fotootje van het huis...



Zo en nu weer verder met inpakken...