Julia

Julia geniet erg van de tijd op het early learning center en in het zwembadje bij ons thuis.

Wat is het ontzettend genieten met onze Juul.

Eva

Eva heeft deze week veel meegemaakt!
Op school mocht Eva de Canadese vlag zwaaien tijden het "O Canada", het Canadese volkslied. Deze wordt iedere ochtend gespeeld voordat de lessen beginnen. Eva was ontzettend trots.

Verder heeft Eva 'water-day' gehad op school. Dit was een ochtend vol met water plezier. Lekker in zwembadjes en waterijsjes eten.

Vandaag had Eva haar laatste zwemles en ze heeft het heel goed gedaan. Zo goed zelfs dat ze naar een volgende groep mag. Ze was een glider en mag nu naar de divers.

Deze lessen zijn niet te vergelijken met zwemles in Nederland. Het gaat hier meer om het watervrij worden/ blijven en alvast wat vaardigheden eigen maken. Echt zwemles begint hier pas als ze zes zijn.

Maar Eva heeft toch aardig wat geleerd de afgelopen tijd. Ze kan drijven zonder hulpmiddelen (buik en rug), ringen opduiken en ze kan al een aardig stukje zelf zonder hulpmiddelen zwemmen. Niet echt een slag, meer op de hondjes manier.

De juf schreef het volgende op haar 'reportcard': 'Great work this session Eva! You are an amazing swimmer. You follow instructions very well. Keep up the good work. Have a great summer and I hope to see you soon. It was a pleasure teaching you. Good luck in Divers!'

Verder vindt Eva het momenteel heerlijk om te lezen. Binnen no-time had ze haar boek uit. Gelukkig is het andere boek die we mee hebben genomen nog dikker en van een hoger niveau dus ze heeft nog even. Wij vinden het heerlijk om haar te zien lezen. Als ze 's ochtends wakker wordt gaat ze lezen in bed en ze leest ook graag voordat ze naar bed gaat. Ons voorlezen vindt ze ook erg leuk.

De afgelopen dagen...

was er weinig nieuws te melden. Het is hier ontzettend heet, zo rond 19.00 is het vaak nog boven de 30 graden. Lekker weer dus en echt dagen om weinig te doen.

Eva is de hele week naar school geweest en heeft nu ook vakantie. De juf was heel tevreden en hoopt haar volgend jaar weer te zien! Eva heeft als afscheid nog een mooie kaart gemaakt voor de juf.
Julia is 's ochtends met ons mee geweest naar het winkelcentrum, want Julia houdt wel van winkelen in tegenstelling tot Eva. Deze week een extra koffer gekocht want we vrezen dat we niet alles meer in onze twee koffers kunnen passen, al laten we hier ook vooral speelgoed achter.

Vandaag is ons laatste nachtje in Stratford. We hebben besloten wat eerder weg te gaan omdat Julie dit weekend naar Mildmay komt. We vertrekken morgen dus naar Mildmay zodat we gezellig wat tijd kunnen besteden met Julie en haar baby!
We blijven in Mildmay tot dinsdag en dan begint onze laatste maand in Goderich. De tijd gaat ineens heel snel.
Het bevalt ons prima hier en ook niet werken bevalt mij erg goed. Dat zal wel even erg omschakelen worden straks!
Maar goed voor de komende tijd al weer heel wat plannen. Morgen gaan we eerst nog wat naar het early learning center ws. en misschien nog aardbeien plukken. 's Avonds gaan we bij mensen BBQ-en; we hebben deze mensen leren kennen doordat ik ze een email had gestuurd om te vragen of ze wellicht geinteresseerd waren in een huizenruil. Deze mensen zijn beide makelaar, dus wellicht krijgen we naast een gezellige avond ook nog wat interessante informatie.
Het wordt vast een gezellige avond, want naast de BBQ hebben ze ook een zwembad. De meiden kunnen niet wachten!

Dinsdag is er een groot vuurwerk in Goderich om de festiviteiten voor Canada Day in te luiden. Woensdag is het hier dan Canada Day, een landelijke feestdag. We gaan ws. met een groep de festiviteiten vieren. We hebben er erg veel zin in!

Deze twee maanden in Stratford hebben ons gesterkt in ons besluit. Het is een ontzettend leuk stadje. We voelen ons veilig, het is er gezellig en mooi. Ik durf hier 's avonds mijn rondje door het park te rennen en geniet van het kijken naar de mensen, de zwanen en de andere dieren die er zijn. De scholen investeren erg in de kinderen en er is voldoende te doen. Kortom een prima stadje voor ons!

Vaderdag...

De dag begon al vroeg, de meiden wilden zo graag hun kadootjes geven.
Na een uurtje in de woonkamer en een ontbijtje voor papa maken mochten ze dan eindelijk papa wakker maken. Eva had een mooie sleutelhanger gemaakt en die zat in een enveloppe waar ze
het volgende op had geschreven:
'you have the key to my heart'.
Julia had een mooie stropdas gemaakt voor Bert en die heeft hij met trots gedragen (in huis).
Na een lekker ontbijtje zijn we naar Kitchener- Waterloo gereden.
In Kitchener was een multi-cultureel festival. Hier hebben we een heerlijke tijd gehad. Er waren ontzettend veel kraampjes met hapjes, informatie over culturen ed.
Ook werd er opgetreden door de 'Natives'.
Julia vond het wat griezelig, Eva was er erg door geboeid en wilde graag meedansen.
Nadat we alle kraampjes gezien hadden en de meiden geschminkt waren, hebben we nog even genoten van de lekkere muziek.

Uiteindelijk was het zo heet dat we weg zijn gegaan en naar Waterloo zijn gereden. Kitchener en Waterloo liggen aan elkaar vast en fungeren een beetje als één grote stad.
In Waterloo zijn we naar het park gereden waar ze een prachtig splash-park hebben. De meiden gingen uit hun dak met al dat water en hebben een heerlijke tijd gehad.




Het is bijzonder dat er zoveel van deze splash-parks zijn, ontzettend leuk voor kinderen. Wat we dan wel weer missen zijn de mooie (subtropische) zwembaden. Die zie je hier alleen maar bij bijv. de Niagara Falls en dan betaal je ontzettend veel geld voor de entree.
Al met al een heerlijke en erg hete dag! Morgen weer een ochtendje school!

De dingen die we 'moeten' missen...

zoals verjaardagen, zieken en ziekenhuisbezoekjes.

Helaas kunnen we er niet bij zijn, maar weet dat we zeker met iedereen mee leven. Niek heet vast een superleuke verjaardag gevierd en papa veel succes/ sterkte morgen!

Het voelt vreemd genoeg totaal niet of we ver weg zijn, misschien komt dat wel als we hier echt wonen. Nu lijkt de wereld gewoon erg klein met skype, msn en email!

Liefs van ons!

Vrijdag

vrijdag ochtend weer naar school en Eva heeft genoten. Ze heeft een vaderdagkadootje gemaakt en veel met andere kinderen gespeeld.
De juf gaf aan dat Eva het heel goed doet en dat ze zo'n makkelijke leerling is. Ze bekijkt alles en doet het dan na of volgt de andere kinderen. Ik wil best geloven dat Eva een makkelijke leerling is, ze kan amper wat zeggen!
Volgende week mag ze weer komen, het is de laatste week voor de vakantie.
Dinsdag is er waterdag en mag ze in haar badpak komen. Daar heeft Eva heel veel zin in!

Op de momenten dat Eva op school zit, gaan we met Julia naar het early learning center. Hier vermaakt Julia zich prima, lekker wat spelen, wat knutselen en als afsluiting de kring met liedjes en spelletjes.

Vrijdagmiddag zijn we naar Goderich gereden en hebben we de middag op het strand doorgebracht. Het was heerlijk weer en de meiden hebben zich heel goed vermaakt in de speeltuin.
Daarna door naar Wes voor het avondeten. Hij had zijn ouders ook uitgenodigd en zijn huisgenoot. Wes zijn ouders zullen tien dagen in Nederland zijn.
Het was een hele gezellige avond en de meiden werden erg verwend. Ze kregen beide een kadootje van Wes zijn ouders. Julia een kikker die veranderd in een prins als je hem in water zet en Eva een ei, waar langzaam een dinosaurus uit komt.
Verder had Wes speciaal voor hen hotdogs gemaakt en kregen ze een heerlijk ijsje als toetje en dora op de tv!
We kwamen pas om 24.00 thuis en de meiden hielden dat prima vol! De volgende dag waren ze iets minder gezellig, maar dat nemen we maar op de koop toe!

School vervolg

Eva gaat sinds dinsdag iedere ochtend naar school en steeds wordt de ochtend wat uitgebreid. Inmiddels mag Eva morgen de hele ochtend mee draaien!

Eva vindt het erg leuk op school, ze draait prima mee. Ze heeft al drie vriendinnetjes en de juf vertelde dat de meisjes om Eva 'vechten' . Altijd interessant natuurlijk een nieuw meisje en ook nog eens een meisje die amper Engels spreekt!
Er was een meisje die had thuis verteld dat er een nieuw meisje was gekomen op school die ook alleen maar Chinees sprak! Dit meisje komt zelf uit China, maar spreekt inmiddels vloeiend Engels. Haar moeder was wel nieuwsgierig, dus die zal verbaasd zijn geweest toen ze Eva zag!

Eva heeft vandaag muziekles gehad. Dit vak wordt door een muziekdocent gegeven en krijgen ze twee keer per week een half uur. Eva vond het erg leuk en had goed meegedaan!
Ook gymnastiek wordt twee keer per week door een aparte vakleerkracht gegeven.

De juf vond dat Eva het heel erg goed doet, ze komt steeds meer los en doet echt goed mee in de klas.
Wij zijn supertrots op Eva. Vond ze het een paar maanden geleden, toen ze net begon op school, nog best heel lastig om naar school te gaan en vloeide er in het begin weleens een traan, nu gaat ze vol plezier naar een vreemde school, met vreemde kinderen en een vreemde taal!

Wat is ons meisje gegroeid zeg de afgelopen maanden! Geweldig om te zien en ook een hele geruststelling voor de toekomst als we hier zouden gaan wonen. Met school komt het wel goed!

Morgen weer een nieuwe schooldag, ze kijkt er nu al naar uit!

Children's aid

Vanmorgen heb ik een gesprek gehad bij de children's aid hier in Stratford met iemand van de afdeling pleegzorg.
Ik wist door de conferentie al veel over de pleegzorg in Canada, dus hebben we het vooral wat gehad over de verschillen en hoe hun team eruit ziet.
Het blijkt maar een klein team te zijn en er is zeer weinig verloop (logisch pleegzorg is ook erg leuk!) en als er al een vacature vrij komt dan wordt die vaak intern opgevuld door jeugdbeschermers. Daar is het verloop groot.
Ze was wel enthousiast over mijn verhaal en ze gaan nu kijken of ze wellicht nog tijd hebben zodat ik langs kan komen en wat kan komen vertellen over de pleegzorg in Nederland.
Dat doe ik natuurlijk graag, zo leer ik meer mensen kennen en dat kan nooit kwaad.
Ze vertelde wel dat het voornamelijk full-time banen zijn, tsja dat is wel erg jammer. Ik zie mezelf niet full-time werken.
Maar wie weet, het was in ieder geval wel leuk om met iemand uit het werkveld te praten. We zaten in een spreekkamer, beide kanten met van die spiegelramen en een camera om de boel in de gaten te houden. Wat een verschil met onze spreekkamers op kantoor!

Verder heb ik er misschien voor Bert nog een dagje meelopen met een architect geregeld. Haar man is architect en ze vroeg zich af of Bert daar wellicht in geïnteresseerd zou zijn. Natuurlijk is Bert dat, dus nu maar afwachten of hij tijd heeft om Bert een dagje mee te nemen.

Muffins bakken

Tijd voor de culinaire opvoeding en dus tijd voor muffins!!!

Vandaag waren de chocolate-chip muffins aan de beurt en de strawberry muffins (met lekkere verse aardbeien)

De meiden namen het heel serieus, alles werd keurig afgemeten en in de bak gedaan. Toch was er één hoogtepunt en dat was natuurlijk het uitlikken van de pan!

Het resultaat mag er wezen!

Heimwee

Gisteren begon Julia ineens heel hard te huilen, ze wilde naar Neeeeederlaaaaaaand... Zo sneu, ze was echt overstuur. Natuurlijk begon Eva toen ook gezellig mee te doen:'ik wil naar Draaaaacccchhhhhhteeeeeeen'.
Ze wilden weer met hun eigen speelgoed spelen en met hun eigen vriendinnetjes spelen.
Gelukkig waren ze makkelijk af te leiden met een 'het Zandkasteel, de musical'.
Tijdsbegrip is dan nog heel lastig, over anderhalve maand gaan we weer naar huis is dan echt te abstract.

Het blijkt maar weer hoe belangrijk het is dat kinderen hun eigen spullen hebben, dus als we gaan verhuizen zal er heel wat mee gaan in de container!

Vijf minuten later was het allemaal gelukkig weer vergeten en hadden ze weer veel plezier!

Naar school!

Vandaag was het dan eindelijk zover, Eva mocht naar school. Het was maar een uurtje en dat was een behoorlijke teleurstelling in eerste instantie voor Eva, maar ze had er wel heel veel zin in.
Om 10.50 moesten we er zijn en dus 10 minuutjes eerder in de auto gestapt. Prachtig om dat enthousiaste maar ook gespannen gezichtje te zien.
Op school kennis gemaakt met Mrs. Ford, de juf. Even een rondleiding gekregen door de klas en toen kwamen de kinderen binnen (die waren even buiten aan het spelen).
Alle kinderen gingen op het vloerkleed in een kring zitten en Eva werd voorgesteld. Eva ging meteen in de kring zitten en keek met grote ogen alles aan. Alle kindjes stelden zich voor en daarna was het 'snack-time'. We hadden niets voor Eva meegenomen, maar gelukkig had de juf daar rekening mee gehouden en dus mocht Eva iets uitzoeken.
Toen hebben we afscheid genomen en Eva vond het prima. Ze ging gezellig met een paar andere meisjes aan een tafel zitten om haar 'snack' op te eten.
Toen we haar weer kwamen halen zat ze op een kleed met nog wat meisjes te puzzelen. Ze rende meteen naar ons toe, ze was toch wel blij om ons weer te zien, want het was natuurlijk best wel spannend. Alleen in een klas met kinderen die je niet kent en die allemaal Engels spreken. De juf vertelde dat ze het heel goed had gedaan. Er waren wat meisjes geweest die haar wat Engels hadden willen leren en Eva had vooral alles geobserveerd.
En toen de verassing voor Eva (en voor ons): morgen mag ze weer komen en dan mag ze iets langer komen. Eva was helemaal enthousiast. Ze wilde gelijk wat meisjes vragen om te komen spelen bij ons.
Later op de middag langs de supermarkt gereden om wat snacks te kopen. Eva had veel kinderen chocolate chip cookies zien eten, maar dat vonden wij een wat minder idee. Gelukkig ging ze ook akkoord met druiven en met fruitrepen. Een heerlijke gezonde snack!

Vanmiddag nog naar het park gegaan, waar Eva meteen een meisje zag uit haar klas. Ze zocht echt het contact op, leuuk om te zien! In he park heerlijk in de schaduw gezeten, want de temperatuur komt hier boven de 30 graden uit.

Vanavond had Eva zwemles.
De afgelopen weken had ze ook zwemles maar dat kon je niet echt zwemles noemen, in Canada leren ze pas vanaf 6 jaar zwemmen en veel kinderen van een jaar of 9 kunnen nog steeds slecht zwemmen. Het was bij Eva vooral wat spelletjes in het water, meer goed voor haar Engels dan voor het zwemmen.
Nu heeft ze echter prive-les, er zijn blijkbaar geen andere kindjes van haar leeftijd die nu zwemles hebben, en dat scheelt veel. Eva krijgt nu dus een half uur alle aandacht van een hele leuke lieve zwemjuf en dat gaat goed.
Eva 'duikt' nu ringen op van de bodem, duikt het water in en leert vooral de basisprincipes van de rugcrawl en de borstcrawl. De schoolslag leren ze hier niet.

Voor Eva dus een lekker gevuld dagje. Gisteren zei ze tegen ons: 'fijn dat ik zoveel te doen heb, dan hebben jullie tenminste ook wat te doen morgen'

De meiden hebben goed door dat we hier een erg druk en hectisch bestaan hebben!

Weer een stapje verder...

Vanmorgen hadden we een afspraak bij de bank en hebben we een rekening geopend. Ook twee creditcards aangevraagd en morgen krijgen we bericht of we 'goedkeurd' zijn voor de creditcards.
Het is in Canada heel belangrijk dat je een positieve credit- geschiedenis hebt, dus op tijd je creditcard afbetaald ed. Heb je een positieve credit-geschiedenis dan kun je een hypotheek krijgen ed.
Belangrijk dus om dit te regelen. Nu hebben we beide al jaren een master-card maar dat telt helaas niet.
Nu hopen we dus dat we volgende week een credit card krijgen zodat we vanaf dan een positieve credit-history kunnen gaan opbouwen. We kunnen hem ook gewoon in Nederland gebruiken, dus tegen de tijd dat we hier gaan wonen zullen we ws. wel voldoende hebben opgebouwd om een hypotheek te kunnen krijgen.
Het bleek maar wel weer hoelang je gegevens bewaard blijven, want mijn gegevens van bijna 15 jaar geleden stonden nog in het systeem!
Vanaf vandaag zijn we dus de trotse eigenaars van twee Canadese bankpassen en één bankrekening.
Weer een stapje dichterbij...

Een dagje strand...

Het is hier heerlijk weer en dus zijn we gisteren naar Goderich gereden voor een dagje op het strand!

Het was er heerlijk. Eva was wederom een echte bikkel want die ging echt het water in, Julia alleen met haar tenen en ik heb van de kant toe gekeken. Het water is echt nog heel erg koud!

Het strand is niet heel erg groot, maar er zat een leuke speeltuin bij en een klein restaurantje. Alles wat we nodig hebben dus voor een leuke dag!

Eva showt graag haar nieuwe badpak en let vooral op die witte streep, Eva verkleurt echt meteen in de zon, zelfs met factor 60!

Julia vindt het reuzegezellig op het strand en dus moet er flink geknuffeld worden!

Na het dagje strand hebben we Wes gebeld of hij thuis was. Hij nodigde ons uit om wat te komen eten, maar in plaats daarvan hebben wij hem mee uit eten genomen. Wes heeft een heerlijk restaurantje uitgezocht vlakbij het strand waar we erg lekker gegeten hebben.

Voor het eten nog even de soft-top op de auto gezet en nu kunnen we dus zonder dak rijden. De meiden vinden dat echt super, ze komen bijna niet meer bij van het lachen. Armen in de lucht en rijden maar!!!

Een vervolg..

vanmorgen heb ik een speech gegeven voor een Rotary-club in Stratford en wederom waren de reacties zeer enthousiast! Eén vrouw was er zelfs helemaal emotioneel door geworden, toch bijzonder dat mijn speech zo'n impact maakt blijkbaar. Dit was voor een groep van ruim 30 Rotarians en dit maal een stuk jonger (maar ik was nog steeds veruit de jongste) publiek!
Donderdag ga ik op bezoek bij de andere Rotaryclub in Stratford, zij hebben zo'n 130 leden! Verder ben ik uitgenodigd om een speech te geven bij de Rotary club van London in juli.

Ik vind het heel erg leuk om te doen. Leuk om mensen enthousiast te maken en natuurlijk is het leuk dat mijn speech zo goed aanslaat!

Vandaag hebben we verder contact gehad met de school waar Eva even mee mag draaien. Ik heb met de juf gesproken en ze klonk erg lief. Ik mag er eerst even bij blijven als dat nodig is. Eva gaat dinsdag dan een stukje meedraaien. Eva was heel teleurgesteld dat ze niet mocht blijven lunchen, maar helaas gaan hier de kleuters maar halve dagen.

Met de meiden gaat het super. Ze beginnen steeds beter en meer Engels te spreken, echt verbluffend! Hele zinnen, veel liedjes en erg leergierig in het leren van nieuwe woorden zijn ze beide.
Nu maar zien of we het wat kunnen bijhouden als we eenmaal thuis zijn!

Met Bert en mij gaat het ook prima. Bert heeft heerlijk kunnen klussen bij Janice en vandaag zijn we nog naar twee kringloopwinkels geweest waar Bert erg blij van werd! De meiden ook want ze zijn een barbie-auto, barbie-motor en wat boekjes rijker. We hebben ze maar gezegd dat we het niet mee kunnen nemen en dat we het straks in de basement van Janice stallen.

Wat betreft ons gevoel over de emigratie: we willen er echt voor gaan. Er zijn geen twijfels op dit moment, al zullen die er heus wel weer komen als we eenmaal terug zijn. We vinden het hier zo fijn, we voelen ons echt thuis in dit stadje en in deze maatschappij. De meiden willen ook graag verhuizen, al hebben die natuurlijk geen enkel idee wat voor consequenties het zal hebben. Vooral voor Eva zal dat best heel pittig zijn, ze leest nu al bijna iedere dag uit het boekje van haar klas, dat zal nog best een heel heftig afscheid worden denk ik.

Verder deze week een rustige week. Dit weekend gaan we naar Goderich, als het mooi weer is gaan we dan naar het strand en verder gaan we het e.a. bespreken met Wes, want nog zo'n drie weken en dan komt hij naar Nederland!

Tot slot wil ik even zeggen dat we het ontzettend leuk vinden dat er zoveel mensen onze blog lezen en dat we zulke leuke reacties krijgen in het gastenboek! Het eerste wat ik doe 's ochtends is de pc aanzetten om te kijken of er nog mail is. Bedankt dus!!

Rotary!

Dit weekend was het de district conferentie van het district waar ik uitwisselingsstudent was. Ik had aangeboden om te helpen en dus mochten we met zijn viertjes vrijdagmiddag en avond gezellig aanwezig zijn bij het zwembadfeest en BBQ die georganiseerd was voor de uitwisselingsstudenten. We moesten een beetje opletten of ze zich zouden gedragen, maar dat bleek geen enkel probleem.
Ontzettende leuke jongeren en erg leuk om me weer onder de uitwisselingsstudenten te begeven en naar hun verhalen te luisteren. De meiden hebben de hele middag en avond gezwommen in het best frisse zwembad en het erg warme bubbelbad. Ze vermaakten zich uitstekend met de jongeren!
Vandaag (zaterdag) mocht ik een speech houden voor een grote zaal met Rotarians.
De speech ging over mijn jaar als een uitwisselingsstudent en hoe het mijn leven heeft beinvloed. Het was een groot succes, menig traan moest weggeveegd worden bij de toehoorders en na afloop kreeg ik een staand ovatie. Altijd leuk natuurlijk!
De rest van de dag werd ik steeds benaderd door mensen die me vertelden hoe geraakt ze waren door de speech en door een aantal clubs ben ik gevraagd om daar ook een speech te komen geven! Ik zal de komende weken dus wellicht nog wat meer gaan speechen.
De beide Rotary clubs van Stratford hebben me gevraagd of ik geen Rotarian wilde worden voor hun club. Ik heb geen idee wat het allemaal zou inhouden, maar ik heb wel aangegeven dat ik graag in de toekomst iets zou willen betekenen in het jongerenprogramma door bijv. activiteiten ed. te organiseren voor de uitwisselingsprogramma's.
De 'baas' van het district gaf aan dat ze heel graag wilde dat ik een rol kreeg binnen het district. Blijkbaar heb ik een goede indruk achtergelaten.
We zullen zien wat de toekomst brengt!
Het was erg leuk dat er een man op me afkwam die me nog herkende, hij had me verzorgd toen ik mijn kniebanden had gescheurd op de skipiste en een hele tijd herinneringen opgehaald met één van de begeleiders destijds. Hij was op alle weekenden aanwezig en hij wist zich nog heel wat te herinneren van mij.
's Middags naar een tractor dance gekeken. Dit zijn tractoren die 'dansen'. Wel geinig om te zien, maar meer dan dat is het ook niet.
's Avonds de pizza-dinner van de jongeren begeleid en daarna nog even bij de 'echte' meeting gekeken. We werden nog gevraagd om bij het gala- diner aanwezig te zijn, maar daar hebben we maar vriendelijk voor bedankt.
Ik ben moe, het was een intensief dagje, maar wel een hele fijne! Eindelijk kreeg ik de kans om de mensen die het mede mogelijk hebben gemaakt dat ik zo'n geweldige ervaring heb opgedaan te bedanken. Dat was erg fijn!
Bert en de meiden hebben zich prima vermaakt bij Janice. Bert heeft wat apparaten gerepareerd en een kast in elkaar gezet en later waren ze aanwezig bij de tractor- dance en het pizza-diner.
Vanavond nog de drie meiden ophalen die hier logeren en dan naar bed!

De fam. Notebomer voor het eerst naar Amerika (of toch niet?....)

Eva en Julia hadden zich de afgelopen twee dagen steeds staan te vergapen aan de andere kant van de watervallen, daar was nl. Amerika, het land van Berend Botje. Ook Bert was nog nooit in Amerika geweest en dus leek dit een mooie gelegenheid om even heem en weer te gaan. Het werd een bijzonder avontuur...

We stapten in de auto en reden over de brug Amerika in. Aan de overkant aangekomen moesten we onze paspoorten laten zien en vertellen wat we kwamen doen. 'Nou tja de meiden willen graag naar Amerika omdat ze Amerika kennen van een kinderliedje....'
Dat was prima, we moesten alleen even een formuliertje invullen. En voordat we het wisten werden onze paspoorten in een koker gestopt samen met nog een briefje en weg waren onze paspoorten. We moesten de auto parkeren en over de oversteekplaats naar een gebouwtje lopen. Bert liep natuurlijk niet over het voetgangerspad en werd hier meteen even op gewezen.
Wij het gebouw in, met de lift naar de tweede etage. Daar konden we gaan wachten totdat onze naam genoemd werd. En ineens bedacht ik me dat mij dit eerder overkomen was en dat dit heel lang kan duren...
Gelukkig waren er geen mensen voor ons en konden we snel naar binnen. Daar werden we verwezen naar een balie waar een stevige man zat in vol kostuum, incl. pistool. Bij de balie stond een camera en een ding voor vingerafdrukken klaar. Best intimiderend allemaal.
Wederom werd ons gevraagd wat we van plan waren te doen in Amerika en daarna werd ons verteld dat we wat formulieren moesten invullen. Per persoon één en per formulier koste dat 6 dollar. Dus of we even 24 dollar wilden betalen....
Nou nee dus, dat vonden we wat overdreven voor een uurtje Amerika, en dus vroeg ik voorzichtig of we ook gewoon weer terug konden gaan naar Canada.
Dat bleek geen probleem te zijn, hij moest alleen wel weer wat formulieren invullen. Na 5 minuten was hij klaar en konden we naar beneden, nog steeds niet in het bezit van onze paspoorten. We moesten op de man wachten en die vertelde ons dat we de auto moestenhalen en we hem moesten volgen.
We lieppen naar een hefboom waar hij officieel toestemming moest vragen om hem te openen. Toen deze eenmaal open was, kregen we eindelijk onze paspoorten en een formulier die we af moesten geven bij de douane.
Daar aangekomen mochten we nog even toll betalen voor de weg en toen mochten we weer terug naar Canada. Het formulier kregen we keurig terug en daar stond op: 'access denied to the United States'.
Dat staat nu dus ws. in ons dossier... Of we ooit nog Amerika binnenkomen?

Dit hadden we niet verwacht toen we dachten even naar Amerika te gaan! Dit was in ieder geval een heel avontuur!

Marine Land!

De volgende dag zijn we 's ochtends naar Marine Land vertrokken, dit ligt ongeveer 5 minuutjes van de watervallen af. Marine Land is een soort combinatie van het Dolfinarium en een pretpark.

We hebben eerst een show bekeken met dolfijnen en zijn daarna doorgegaan naar de show van de 'killer whales'. Vol spanning stonden we te wachten en werd ons steeds verteld dat we in de 'splash- zone' stonden en dat we dus nat konden worden. Het was een prachtige dag, dus de meiden wilden graag nat worden.

Gehuld in hun regenjasjes stonden ze vol spanning te wachten op de show. Helaas wilden de 'killer- whales' niet mee werken en stopte de show na 5 minuutjes. Geen spectaculaire dingen gezien en al helemaal niet nat geworden! Gelukkig waren er later op de dag weer nieuwe shows, dus een nieuwe kans om nat te worden!

Daarna hebben we kennisgemaakt met de 'beluga's'. Wat een geweldig leuke beesten zeg! Ze hebben ontzettend leuke koppies en zijn heel nieuwsgierig en speels. Eén beluga die aan het rond zwemmen was kwam steeds heel dichtbij, keek je aan, dook wat onder water en kwam weer boven en spoot ons nat. Ik kon geen genoeg krijgen van deze beesten. Zo vriendelijk en leuk!

Daarna door het park heen gelopen en oa. beren gezien, een visvijver en heel veel herten. Daarna weer naar de 'killer- whale splash show'. Wederom werd ons verteld dat we in de 'wet-zone' stonden en op onze vraag hoe nat we konden worden werd ons verteld dat we helemaal nat zouden kunnen worden. De meiden vonden dat geen enkel probleem want ze hadden toch hun regenjasjes aan. Eenmaal tijdens de show, begon Eva wat te piepen dat ze nat wilde worden, want andere mensen die op een andere plek stonden waren al wel wat nat geworden.... Nou dat heeft ze geweten! Als allerlaatste waren wij aan de beurt en we kregen de volle laag. Drijfnat werden we net niet, maar wel behoorlijk. En de meiden natuurlijk brullen, want dat was natuurlijk niet de bedoeling. Bert en ik konden alleen maar lachen en snel naar de zon lopen om weer droog te worden.

Eenmaal wat bijgekomen hebben we de andere atracties bekeken en bleken Eva en Julia wel van snelheid te houden. En dus werden er ritjes gemaakt in de achtbaan, het reuzenrad, raketjes, bootjes ed. Ze hadden ontzettende lol en wij moesten af en toe even bij komen van het duizelige en misselijke gevoel dat we kregen van alle atracties!

Tot slot nog bij de walrus langs geweest en dat was de grote hit. Het beest vond Eva erg interessant want hij volgde haar overal en als ze haar hand op het glas legde dan kwam hij er meteen aan. Heel erg leuk en zo kregen we een goede kans om hem van heel dichtbij te bekijken!



Al met al een hele geslaagde leuke en natte dag!

Niagara Falls

Dinsdagochtend zijn we vertrokken naar Niagara Falls. Tijdens de heerlijke Tim Hortons lunch bestaande uit donuts en muffins voerden Eva en Julia wat vogeltjes. Helaas bleek even later dat één vogeltje wat te gulzig was geweest en die stikte ws. in een stukje muffin. Heel zielig om het beestje te zien doodgaan en Eva zei steeds maar: mama dat heb ik toch niet gedaan he...

Na de lunch en het weggooien van het dode vogeltje ("niet in de prullenbak gooien papa, misschien willen zijn vriendjes nog wel even kijken!") zijn we naar de watervallen gelopen.

De meiden (en wij ook) waren erg onder de indruk, zulke grote watervallen hadden ze nog nooit gezien!

Even later stonden we bij de ingang van de 'maid of the mist' en kregen we gratis twee toegangskaartjes van een vrouw die kaartjes over had! Dat was mooi meegenomen! Na het aantrekken van de regenjassen waren we er klaar voor en omdat we buiten het echte seizoen zaten konden we meteen op de boot. Wat een geweldige ervaring weer! Eva keek haar ogen uit en vond het geweldig dat ze erg nat werd. Julia vond het iets minder leuk, maar eenmaal in de armen van papa of mama vond ze het ook leuk.
Hieronder een aantal foto's van de ontzettend indrukwekkende watervallen. Zeg nou zelf; zijn ze niet geweldig mooi?

Na een enorme lange wandeling hebben we heerlijk uitgerust in het zwembad van het hotel. Na het zwemmen uit eten geweest en toen was het bijna tijd om weer naar de watervallen te gaan, want vanaf 21.00 worden ze verlicht. Vlakbij de watervallen kwamen we nog langs een wasbeer, waarvan we er later nog twee zagen op de parkeerplaats.




Om kwart voor elf waren we weer in onze hotelkamer en gingen we zeer vermoeid maar heel tevreden slapen.

Een middagje socializen in Stratford..

Zondagmiddag waren we uitgenodigd om langs te komen bij een Steve en Alida en hun dochtertje Milena. We waren vorig jaar met ze in gesprek geraakt in het park en sindsdien wat contact gehouden.

Steve en Alida zijn beide tandarts (ja we zoeken ze wel goed uit hier, eerst al diner bij twee artsen ;) )

en wonen in een ontzettend mooi en groot Victoriaans huis, echt een droom! Er was een heerlijke grote keuken waar we gezellig hebben gezeten terwijl de meiden zich vermaakten buiten in de tuin en later in de speelkamer waar ze zich gedroegen als kleine prinsessen.

Uiteindelijk blijven eten en nog wat spelletjes gedaan met de meiden.

Het was een ontzettende gezellige middag en avond. Wederom bijzonder dat je mensen eigenlijk niet kent, maar het voelt alsof je elkaar al jaren kent.