Een zoon!

Nee jullie hebben niets gemist, maar we hebben gedurende anderhalve week een zoon in huis gehad! En meteen maar een tiener, zodat we daar alvast wat mee kunnen oefenen.

Nu (dat is zijn naam) komt uit Thailand en woont gedurende dit schooljaar in Stratford. Hij is een uitwisselingsstudent. Zijn gastgezin ging op vakantie en hij kon niet mee en dus is hij anderhalve week onze gastzoon geweest.

Wat was dat leuk! Nu is een ontzettend leuke lieve jongen die uren met de meisjes spelletjes aan het spelen was (ook heel fijn voor mij, lol) en meteen klaar stond in de keuken als ik ging koken om te helpen.
Voor Bert dan eindelijk een andere ' man' in huis en dat heb ik geweten. Jackass werd gekeken (dat kijkt Bert nooit omdat ik het echt vreselijk stomme humor vind) en zo rolden er twee jongens over de grond van het lachen. Ook werd prison break gekeken (zelfde reden) en is Bert nu zo verslaafd aan de serie dat hij het nu nog steeds kijkt.

Nu wilde alles proberen en zo heeft hij aardig wat Nederlandse dingen gegeten. Hij vond beschuit echt heerlijk en het is maar goed dat we die hier goed kunnen kopen want hij at ze in grote hoeveelheden. Hij wilde ook graag wat Nederlands leren en dat lukt hem ontzettend goed.


Eva en Julia vonden het erg leuk om een grote broer te hebben en ze waren dan ook in tranen toen Nu weer naar zijn eigen gastgezin ging. Nu vond het ook jammer en dus is hij hier regelmatig te vinden.

Er was er een jarig...

en dus was het tijd voor een feestje. We hadden gewacht om te kijken of er leuke nieuwe kindjes in Julia's klas zouden komen zodat ze die ook kon uitnodigen. En dat bleek een goede keuze want inmiddels is Julia dikke vriendinnen met Georgia, een nieuw meisje uit haar klas.
En zo kwamen er op zaterdagmiddag 5 kinderen langs voor een bakfeestje. Aan de hand van een brief van mr. Yummie moesten de kinderen allemaal opdrachten uitvoeren om zo tot de 'treasure' te komen.

Schorten en koksmutsen versieren



Stoelendans; wie af is mag zijn kadootjes geven


Wie kan de meeste snoepjes met twee spatels op lepelen



Een echte regenbookcake door de kinderen gemaakt en daarna versierd en opgegeten.


Even op de foto (die kregen ze later mee naar huis, samen met een cookiecutter, het schort, de koksmuts en de zelfgebakken koekjes)


Koekjes bakken en versieren


Verder hebben ze heerlijk met zijn allen op de trampoline gespeeld en hebben we oa. nog snoepjes happen uit water gedaan. Dat kennen ze hier blijkbaar niet en was echt een geweldige hit.

Het was een erg gezellig en geslaagd feestje. Nu iets bedenken voor Eva, die al vroeg of ze misschien een zwemfeest mocht geven (een vriendinnetje had een zwembad afgehuurd), op mijn nee kwam het volgende verzoek; schaatsen dan (een vriendinnetje had een schaatsbaan afgehuurd) eh nee mag ook niet. Dan misschien gaan koken in een restaurant (ook door een vriendinnetje gedaan) en anders dan paardrijden (je raadt het al; ook door een vriendinnetje gedaan). Eva heeft sinds we hier wonen nog geen enkel feestje bij iemand thuis gehad en bij de meeste feestjes wordt of de hele klas uitgenodigd of minstens de helft. Eva was gelukkig enthousiast over Julia's feestje en dus heeft ze nu ook zin in een normaal feestje in ons eigen huis :)

Een weekend Algonquin Park!

Van 23 tot en met 25 september zijn we naar het Algonquin Park geweest. Wat een geweldig weekend!
Algonquin Park ligt op ruim 4 uur rijden van Stratford en om een beetje extra te genieten van het weekend hebben we de meiden thuis gehouden van school en zo konden we vrijdag al op tijd vertrekken. We hadden een motel geboekt waar huisdieren ook welkom waren en dus ging Lily gezellig mee!

Zaterdag was het bewolkt en af en toe regende het. Een prima dag om wat te wandelen door het prachtige park met zijn mooie kleuren.
Ik had al de hele week de website van het park in de gaten gehouden want de 'peak' van de kleuren van de bladeren was heel nabij! En wat een prachtige kleuren hebben we gezien! Het was adembenemend mooi.

Zaterdagochtend reden we met de auto richting het park en voordat we er waren zagen we een eland oversteken! Ontzettend indrukwekkend om zo'n beest over te zien steken. Ik snel op zoek naar ons fototoestel, maar die lag natuurlijk nog achter in de auto... Geen foto dus van dit prachtige beest, wel een hele bijzonder ervaring.

We hebben zaterdag een aantal mooie wandelingen gemaakt. Genoten van de prachtige natuur met al zijn prachtige kleuren. Ook zijn we bij het bezoekercentrum geweest en dat was erg interessant. Daar leerden we oa. dat elanden ieder jaar hun gewei van hun hoofd afvalt en er dus ieder jaar een nieuwe (en grotere) groeit op hun hoofd! En dat allemaal om de dames te verleiden! De vrouwtjes zijn heel kieskeurig en proeven de urine van de mannetjes om te kijken of ze gezond zijn en goede genen hebben. Gelukkig had ik daar geen urine voor nodig ;)

















Zondag was ik jarig en wat een geweldige verjaardag werd het. 's Ochtends bleek de motelkamer versiers met slingers en balonnen en kreeg ik ontbijt op bed, er werd gezongen en ik kreeg kadootjes! Ik kreeg oa. een (ijs)hockeystick en scheenbeschermers. Want ijshockey is de nieuwe sport die ik inmiddels iedere week met veel plezier beoefen!

Daarna richting park gereden en nu was het stralend mooi weer en heel erg warm. En dus besloten we een kano te huren en het park te ontdekken via het water.
Wat voelden wij ons Canadees zo in die kano :)














En er was zelfs taart:




De herfst is hier echt prachtig. De kleuren zijn zo mooi dat je maar foto's blijft nemen en blijft verzuchten dat het echt geweldig mooi is.

Op de terugweg werden we nog door de politie aangehouden. Een hele vriendelijke agent die controleerde op gordels en alcohol. Gordels zaten keurig vast en er was geen alcohol gedronken en dus mochten we doorrijden. Totdat de agent ineens ons vertelde dat
we maar even aan de zijkant moesten gaan staan... Hij vroeg of iemand een verjaardag had gehad in maart. Eh ja, Bert. En dan heb je dus echt geen idee waar dit overgaat. Het bleek dat we een sticker van maart 2011 op ons nummerbord hadden staan en niet van 2012. Oftewel we zouden niet betaald hebben. En de politeman gaf aan dat zes maanden echt te laat was. Wij hem uitleggen dat we dachten dat we het wel gedaan hadden en dat we dit jaar verhuisd waren naar Canada en dat we dan wellicht iets gemist hadden. De man bleek heel vriendelijk, hij bleek vroeger ook in Nederland gewoond te hebben. Hij zou informeren of we betaald hadden en dan terug komen. Inmiddels wisten wij zeker dat we wel betaald hadden en gelukkig bleek dat ook het geval te zijn. We moesten dus op zoek naar de sticker thuis die op het nummerbord geplakt moet worden. Hij wenste ons een fijne avond (in het Nederlands) en we mochten onder boete verder rijden... Pfffff. Toch even schrikken. Op dat soort momenten merk je ineens dat je nieuw bent in een land en vraag je je af of je nog meer dingen misschien gemist zou kunnen hebben.

De volgende dag werd ons mysterie opgelost. Bert bleek die sticker op mijn nummerbord geplakt te hebben. Die kregen we er natuurlijk niet meer af en dus moesten er twee nieuwe stickers gekocht worden. Weer een hele belevenis en dat voor 7 dollar ;)