Eva gaat lekker op school. Maandag hebben we een gesprekje gehad op school met haar juf en ze doet gewoon lekker mee. Ze is af en toe verbaasd over de moeilijke zinnen die Eva al uitspreekt. Gaat prima dus!
Deze week kreeg Eva een briefje mee. Ze hebben een kunstavond georganiseerd met allemaal kunstenaars ed. en daar mag iedereen aan mee doen van de school incl. de ouders. Er worden allemaal workshops gegeven en dat zal plaatsvinden in een heel groot gebouw hier in de buurt. Naast de uitnodiging had Eva er nog een briefje bij zitten, van het koor.
Of ... ook aanwezig was die avond en als .... aanwezig was of ze dan mee kon doen met het optreden en dat ouders er dan wel voor moesten zorgen dat ze bepaalde kleding aanhadden. Wij hadden geen idee wat we met dat briefje moesten dus vroegen we Eva maar eens om verduidelijking. 'Oh ja hoor' zei ze (alsof het de normaalste zaak van de wereld is): 'ik ben lid geworden van het koor, dat leek me wel leuk'.
Euh ok dan...
Om zeker te zijn of ze het wel goed begrepen had, hebben we de juf maar even een briefje geschreven en idd. kregen we de volgende dag bericht dat Eva bij het koor zat en dat ze 9 december gaat optreden. Wij vinden het erg leuk voor Eva en zijn erg benieuwd naar haar zangcapaciteiten. Ze heeft al verteld dat ze twee Franse liedjes gaan zingen, dus een hele uitdaging voor haar. En zuiver zingen en ook nog in het Frans. En wij mogen gaan shoppen voor de juiste kleding ;)
De verwachtingen zijn natuurlijk hooggespannen, want Justin Bieber is vast zijn zangcarriere begonnen in het koor, hij zat op dezelfde school (en voor wie niet weet wie dat is; Justin Bieber is een werelsterretje)
Donderdag na het schaatsen zei Eva's vriendinnetje dat ze veel zin had in maandag want dan begon de drama-club. Oh ja zei Eva, daar heb ik ook zin in! Euh... ok... Je bent ook lid van de dramaclub? En ja hoor beide meiden knikten dat Eva idd. ook leuk toneel gaat spelen in de pauze op maandag.
Ik geloof dat onze Eva er wel komt. Ze heeft zo te zien haar draai prima gevonden!
Volgende week vrijdag mag ik komen spieken, want dan gaan we naar het klei-cafe en ga ik mee als vrijwilliger. De week erna gaan beide dames schaatsen met school en hoop ik ook weer mee te kunnen als vrijwilliger. Zo leer ik de school, de leerkrachten en de kinderen wat beter kennen!
zondag 28 november 2010
Rijbewijs.... the never ending story...
Oh wat een toestand zeg.
We mogen als Nederlandsers niet zo maar even ons rijbewijs omruilen voor een Canadese, maar moeten eerst een theorietest doen en dan nog een praktijktest (zouden we Belg of Duitser zijn dan konden we hem wel omruilen).
Om meteen voor een volledig rijbewijs in aanmerking te komen, moeten we bewijzen dat we al meer dan drie jaar ons rijbewijs hebben. Makkie zou je denken wat dat staat gewoon op ons rijbewijs... Niet dus...
Zonder bewijs moet je eerst voor je G1 rijbewijs gaan en dan mag je alleen maar rijden met iemand die al zijn rijbewijs heeft voor vier jaar (beetje lastig om iedere keer iemand te bellen als we ergens heen willen)
We hadden in Nederland een verklaring van echtheid kunnen opvragen, maar dat hebben we niet gedaan. Echter zeiden ze hier ook dat ze een officiele vertaling nodig hadden, door een officiele vertaler uit Canada en (later zeiden ze dat pas) een verklaring van de Nederlandse ambassade dat het om een echt rijbewijs ging. Dus op zoek naar een vertaler. Uiteindelijk iemand gevonden, maar ze had blijkbaar een drukke agenda. Ze had een kantoor in Kitchener en Bert had een afspraak gemaakt, helaas kwam ze niet. Duizendmaal excuses en ze zou de vertaling in haar brievenbus leggen en dat konden wij hem ophalen. Helemaal prima. Komen we in Kitchener is alleen de voorkant van het rijbewijs vertaald... hebben we dus niets aan, want op de achterkant staat dus wanneer je je rijbewijs hebt gekregen. Haar weer gebeld en gemaild en uiteindelijk weer excuses en zou ze het meteen vertalen en met de express-post opsturen. Gelukkig heeft ze dat wel gedaan en hadden we het de volgende dag in huis.
Toen dus nog een bewijs van de consul van Nederland. Dus wij naar London om dit te regelen. Gelukkig had hij tijd en konden we het aan het eind van de ochtend weer ophalen.
Eindelijk na ongeveer drie weken gedoe, met het vinden van een vertaler, toen ineens ook een verklaring van de consul nodig, hadden we dan eindelijk alle papieren. Ik heb Bert meteen afgezet bij het examenburo waar hij zijn theorie meteen kon doen. Gelukkig meteen geslaagd, maar toen wederom wat vervelend nieuws. De eerst volgende keer dat er afgereden kon worden was 8 december. Overal was het vol. Dus zit er één ding op, maandag naar het afrijdburo en hopen dat er iemand uitvalt!
Op zich is het geen probleem om tot 8 december te wachten, maar iedere week extra een huurauto gaat toch wel in de papieren lopen en we kunnen pas een auto verzekeren als we een Canadees rijbewijs hebben.
Wordt vervolgd dus!!
We mogen als Nederlandsers niet zo maar even ons rijbewijs omruilen voor een Canadese, maar moeten eerst een theorietest doen en dan nog een praktijktest (zouden we Belg of Duitser zijn dan konden we hem wel omruilen).
Om meteen voor een volledig rijbewijs in aanmerking te komen, moeten we bewijzen dat we al meer dan drie jaar ons rijbewijs hebben. Makkie zou je denken wat dat staat gewoon op ons rijbewijs... Niet dus...
Zonder bewijs moet je eerst voor je G1 rijbewijs gaan en dan mag je alleen maar rijden met iemand die al zijn rijbewijs heeft voor vier jaar (beetje lastig om iedere keer iemand te bellen als we ergens heen willen)
We hadden in Nederland een verklaring van echtheid kunnen opvragen, maar dat hebben we niet gedaan. Echter zeiden ze hier ook dat ze een officiele vertaling nodig hadden, door een officiele vertaler uit Canada en (later zeiden ze dat pas) een verklaring van de Nederlandse ambassade dat het om een echt rijbewijs ging. Dus op zoek naar een vertaler. Uiteindelijk iemand gevonden, maar ze had blijkbaar een drukke agenda. Ze had een kantoor in Kitchener en Bert had een afspraak gemaakt, helaas kwam ze niet. Duizendmaal excuses en ze zou de vertaling in haar brievenbus leggen en dat konden wij hem ophalen. Helemaal prima. Komen we in Kitchener is alleen de voorkant van het rijbewijs vertaald... hebben we dus niets aan, want op de achterkant staat dus wanneer je je rijbewijs hebt gekregen. Haar weer gebeld en gemaild en uiteindelijk weer excuses en zou ze het meteen vertalen en met de express-post opsturen. Gelukkig heeft ze dat wel gedaan en hadden we het de volgende dag in huis.
Toen dus nog een bewijs van de consul van Nederland. Dus wij naar London om dit te regelen. Gelukkig had hij tijd en konden we het aan het eind van de ochtend weer ophalen.
Eindelijk na ongeveer drie weken gedoe, met het vinden van een vertaler, toen ineens ook een verklaring van de consul nodig, hadden we dan eindelijk alle papieren. Ik heb Bert meteen afgezet bij het examenburo waar hij zijn theorie meteen kon doen. Gelukkig meteen geslaagd, maar toen wederom wat vervelend nieuws. De eerst volgende keer dat er afgereden kon worden was 8 december. Overal was het vol. Dus zit er één ding op, maandag naar het afrijdburo en hopen dat er iemand uitvalt!
Op zich is het geen probleem om tot 8 december te wachten, maar iedere week extra een huurauto gaat toch wel in de papieren lopen en we kunnen pas een auto verzekeren als we een Canadees rijbewijs hebben.
Wordt vervolgd dus!!
Winkelen...
We zijn deze week op zoek gegaan naar een nieuwe wasmachine en droger en dat was wel weer en belevenis. Waar je in Nederland weet welke winkel je beter kan ontwijken, weten we dat hier niet. En dus gingen wij naar een winkel met een hele goede aanbieding. Ik was er al snel klaar mee want we hadden meteen een verkoper op onze nek en hij bleef maar fabulous zeggen. Het was een fabulous, fabulous price, een fabulous product, het was fabulous voor de bedbugs (like I care...) en zo'n fabulous price had hij echt nog nooit gezien... Ik had het al met hem gehad, maar toen we zeiden dat we er nog wel even over na zouden denken (1500 dollar besteed ik liever goed doordacht) vielen zijn ogen bijna uit zijn hoofd en zei hij de legendarische woorden: "oh really, you have to think about it? Really?" Uh duh, dat zeggen we toch...
Toen wou Bert nog bij de tv's kijken (we zijn al een maand tv-loos en missen het eigenlijk nog helemaal niet, maar ooit moeten we toch zo'n ding weer hebben) en die vent bleef maar in onze buurt. Toen Bert ook nog een vraag ging stellen had ik het helemaal niet meer, het was eigenlijk wel komisch. Ik denk dat hij weinig andere woorden in zijn woordenboek had staan dan fabulous... de arme jongen wordt vast betaald op basis van verkochte producten, maar op zijn manier gaat hem dat vast niet lukken (of Canadezen moeten wel gevoelig zijn voor deze fabuleuze verkooppraatjes).
En dus gingen we naar de concurrent in het gebouw ernaast en hebben we gevraagd of ze het zelfde konden leveren en voor welke prijs en toen we vertelden dat we niet zo onder de indruk waren van de verkooptactieken bij de buren moest hij erg lachen. Dit was een aardige verkoper die het voor ons ging uitzoeken en even later met de mededeling kwam dat hij het voor dezelfde prijs kon leveren. Mooi!
Weer een ervaring rijker!
Toen wou Bert nog bij de tv's kijken (we zijn al een maand tv-loos en missen het eigenlijk nog helemaal niet, maar ooit moeten we toch zo'n ding weer hebben) en die vent bleef maar in onze buurt. Toen Bert ook nog een vraag ging stellen had ik het helemaal niet meer, het was eigenlijk wel komisch. Ik denk dat hij weinig andere woorden in zijn woordenboek had staan dan fabulous... de arme jongen wordt vast betaald op basis van verkochte producten, maar op zijn manier gaat hem dat vast niet lukken (of Canadezen moeten wel gevoelig zijn voor deze fabuleuze verkooppraatjes).
En dus gingen we naar de concurrent in het gebouw ernaast en hebben we gevraagd of ze het zelfde konden leveren en voor welke prijs en toen we vertelden dat we niet zo onder de indruk waren van de verkooptactieken bij de buren moest hij erg lachen. Dit was een aardige verkoper die het voor ons ging uitzoeken en even later met de mededeling kwam dat hij het voor dezelfde prijs kon leveren. Mooi!
Weer een ervaring rijker!
De eerste schaatsles
Eva had donderdagavond haar eerste schaatsles. Ze vond het geweldig! Na een tijdje probeerde ze achteruit te schaatsen, maakte ze kleine sprongetjes en deed ze heel erg leuk mee met alle oefeningen. Het was erg leuk om naar te kijken. 
Er zijn echt al kinderen die de mooiste pirouettes maken.
De kinderen beginnen hier vaak al erg jong met schaatsen, vandaag waren we bij de zwemles en in hetzelfde gebouw zijn ook een paar ijsbanen. Waren er hele kleine kinderen aan het schaatsen en nog goed ook. Er was zelfs een hummel bij die denken wij pas een jaar of twee was. En schaatsen joh, echt bizar, maar vooral erg leuk en schattig :)
Vandaag was dus ook Eva's eerste zwemles en zoals we al vreesden was het niveau laag vergeleken bij Eva's niveau. Maar goed Eva vond het erg leuk. De zwemjuf kon Nederlands praten en dus vertaalde ze indien nodig sommige dingen nog even in het Nederlands en in haar groepje zaten twee Nederlandse kindjes! Dat gezin is vier jaar geleden verhuisd naar Canada en hebben een boerderij (en vijf kinderen, nummer zes in onderweg) ongeveer zo'n 20 minuten vanaf Stratford. We hebben afgesproken binnenkort wat af te spreken, zodat de kinderen eens even lekker in het Nederlands kunnen spelen!
M.b.t. het zwemmen moeten we even kijken wat we gaan doen. Niveau's hoger zijn eigenlijk geen optie omdat dan de kinderen veel ouder zijn. Volgens de zwemjuf zou de zwemclub wel een optie zijn dus die heb ik nu een email gestuurd en voorlopig blijft Eva gewoon lekker aanklooien in dit groepje. Zolang ze het leuk vindt, vinden wij het best!
Er zijn echt al kinderen die de mooiste pirouettes maken.
De kinderen beginnen hier vaak al erg jong met schaatsen, vandaag waren we bij de zwemles en in hetzelfde gebouw zijn ook een paar ijsbanen. Waren er hele kleine kinderen aan het schaatsen en nog goed ook. Er was zelfs een hummel bij die denken wij pas een jaar of twee was. En schaatsen joh, echt bizar, maar vooral erg leuk en schattig :)
Vandaag was dus ook Eva's eerste zwemles en zoals we al vreesden was het niveau laag vergeleken bij Eva's niveau. Maar goed Eva vond het erg leuk. De zwemjuf kon Nederlands praten en dus vertaalde ze indien nodig sommige dingen nog even in het Nederlands en in haar groepje zaten twee Nederlandse kindjes! Dat gezin is vier jaar geleden verhuisd naar Canada en hebben een boerderij (en vijf kinderen, nummer zes in onderweg) ongeveer zo'n 20 minuten vanaf Stratford. We hebben afgesproken binnenkort wat af te spreken, zodat de kinderen eens even lekker in het Nederlands kunnen spelen!
M.b.t. het zwemmen moeten we even kijken wat we gaan doen. Niveau's hoger zijn eigenlijk geen optie omdat dan de kinderen veel ouder zijn. Volgens de zwemjuf zou de zwemclub wel een optie zijn dus die heb ik nu een email gestuurd en voorlopig blijft Eva gewoon lekker aanklooien in dit groepje. Zolang ze het leuk vindt, vinden wij het best!
Oooh nee Pieten in het huis!!!
Jee wat zien ze er boos uit...
Gelukkig blijken het toch hele vrolijke pieten te zijn!
En soms ook een beetje gek
Korien; bedankt voor jullie leuke Pieten-kaart. Jij hebt ook hele lieve Pietjes thuis :)
Nederlandse tradities in Canada
Dinsdagavond zijn Eva, Julia en ik meegeweest naar de Sparks, dat is een afdeling van de meisjesscouting hier in Stratford. De moeder van Emma is daar leidster en wilde wel wat meer over Sinterklaas weten.
Die avond hebben we allemaal leuke dingen gedaan die in het teken stonden van Sinterklaas. Ik heb eerst uitleg gegeven aan de hand van een boek wat we precies vieren en hoe we dat vieren. Dat vonden de meisjes erg interessant!
Daarna zijn we pepernoten gaan maken en ook dat was een succes! Gelukkig smaakten ze ook nog redelijk, we hebben hier geen speculaaskruiden dus moesten we maar hopen dat de recepten die we online hadden gevonden een beetje smaakvol waren. Ze smaakten niet naar pepernoten maar ze waren wel lekker :)
Na het pepernoten bakken mochten de kinderen een parcours door de ruimte doen. Over een touw lopen (lopen over de daken) onder een kruk door kruipen en kadootjes door de schoorsteen gooien. Ten slotte nog een Sinterklaas gezicht geknutseld en toen was het tijd voor nog wat liedjes om de avond af te sluiten.
Een hele leuke avond en als het niet op een dinsdagavond tot 20.00 zou zijn dan mocht Eva er meteen op, maar aangezien het schaatsen ook al tot 20.00 duurt vinden we één late avond door de weeks eerst wel genoeg.
Ik vraag me trouwens wel af of alle ouders wel niet gedacht zouden hebben van de knutsels. Ws. dachten ze dat het wel een hele vreemde (mislukte? )versie van de kerstman was, gelukkig weten wij beter ;)
Die avond hebben we allemaal leuke dingen gedaan die in het teken stonden van Sinterklaas. Ik heb eerst uitleg gegeven aan de hand van een boek wat we precies vieren en hoe we dat vieren. Dat vonden de meisjes erg interessant!
Daarna zijn we pepernoten gaan maken en ook dat was een succes! Gelukkig smaakten ze ook nog redelijk, we hebben hier geen speculaaskruiden dus moesten we maar hopen dat de recepten die we online hadden gevonden een beetje smaakvol waren. Ze smaakten niet naar pepernoten maar ze waren wel lekker :)
Na het pepernoten bakken mochten de kinderen een parcours door de ruimte doen. Over een touw lopen (lopen over de daken) onder een kruk door kruipen en kadootjes door de schoorsteen gooien. Ten slotte nog een Sinterklaas gezicht geknutseld en toen was het tijd voor nog wat liedjes om de avond af te sluiten.
Een hele leuke avond en als het niet op een dinsdagavond tot 20.00 zou zijn dan mocht Eva er meteen op, maar aangezien het schaatsen ook al tot 20.00 duurt vinden we één late avond door de weeks eerst wel genoeg.
Ik vraag me trouwens wel af of alle ouders wel niet gedacht zouden hebben van de knutsels. Ws. dachten ze dat het wel een hele vreemde (mislukte? )versie van de kerstman was, gelukkig weten wij beter ;)
maandag 22 november 2010
Sinterklaas
Wat een heerlijke tijd is het toch, Sinterklaas. Al wordt hij hier gedeeld met Santa Claus, toch zijn de kinderen helemaal bezig met Sinterklaas en zijn zwarte pieten. Het sinterklaasjournaal wordt iedere dag via internet gekeken en ze leven ontzettend mee met de babypiet en nu weer dat het paard weg is en ze hadden zelfs een sleutel van het Pietenhuis in hun schoen. Helemaal in Canada!!!
De meiden genieten met volle teugen, er worden verlanglijstjes geschreven, er wordt gezongen, boeken bekeken met Sinterklaas, Sinterklaas verhalen voorgelezen en hard gelachen om de cd van Bert en Ernie.
Heerlijk!
Hier zitten ze samen met Bert het grote plaatjesboek te bekijken van Sinterklaas. Echt een geweldig boek waar heel veel te zien is.
En natuurlijk moet de sleutel weer terug naar de Pieten, want anders kan de pakjeskamer niet open! Nu maar hopen dat zwarte piet vanavond weer terug komt!
De meiden genieten met volle teugen, er worden verlanglijstjes geschreven, er wordt gezongen, boeken bekeken met Sinterklaas, Sinterklaas verhalen voorgelezen en hard gelachen om de cd van Bert en Ernie.
Heerlijk!
Hier zitten ze samen met Bert het grote plaatjesboek te bekijken van Sinterklaas. Echt een geweldig boek waar heel veel te zien is.
En natuurlijk moet de sleutel weer terug naar de Pieten, want anders kan de pakjeskamer niet open! Nu maar hopen dat zwarte piet vanavond weer terug komt!
Sportief bezig...
Ok, ok, om eerlijk te zijn Bert en ik nog niet zo, maar voor de kinderen is het begin gemaakt.
Donderdag zijn we bij de schaatsclub gaan kijken. Het is een programma waar kinderen leren schaatsen, zowel voor ijshockey als voor kunstschaatsen. Eva's vriendinnetje zit daar op en Eva wilde graag een keer kijken. Ze was erg enthousiast, dus volgende keer doet ze zelf mee. Julia was iets minder enthousiast, die wil op voetbal.
Zondagochtend is Bert met haar bij het voetbal gaan kijken en ook nu wist ze niet zeker of ze dat wilde, ze gaat een keer mee doen en ze wil ook nog ergens anders kijken, maar wat ze dan wil doen weet ze nog niet...
Zondagmiddag heeft Eva voorgezwommen bij het zwembad hier een half uurtje vandaan. Ze mag beginnen in niveau 4, te makkelijk m.b.t. schoolslag, rugslag, duiken ed., maar wel goed voor verdere verbetering van de rugcrawl en borstcrawl (dat zijn hier de basisslagen). De niveau's hoger zijn ook voor oudere kinderen en dus zou het leeftijdsverschil te groot worden. Ze gaat nu op zaterdag tussen de middag zwemmen. Dat is dezelfde tijd als Emma, al zit die op een lager niveau. Maar erg handig, want dat kunnen we carpoolen en hoeven we niet elke week naar het zwembad te rijden!
Daarna zijn we met zijn viertjes gaan schaatsen. Vrijdag hadden we schaatsen gekocht, want op gewone schaatsen mag je over het algemeen niet de baan op hier. Dus hebben de dames nu kunstschaatsen en Bert ijhockeyschaatsen.
Tjonge zeg wat zitten die schaatsen lekker vergeleken bij noren. Voor het eerst geen pijnlijke of koude voeten! En ook Eva vond het schaatsen op kunstschaatsen veel makkelijker dan op haar gewone schaatsen. Julia glibberde nog alle kanten op, maar staat ook steviger op deze schaatsen dan op haar easy-gliders.
De meiden hadden enorme lol en Eva heeft nu helemaal zin in de schaatslessen!
Ik heb een filmpje gemaakt nadat we vijf minuten op het ijs stonden. Dit is voor beide meisjes de eerste keer dat ze op dit soort schaatsen staan. Julia kon aan het einde best leuk meekrabbelen aan één hand. Eva schaatste de hele baan over, maar vond het vooral leuk om rondjes te maken.
Geniet even mee met onze zondagactiviteit:
Donderdag zijn we bij de schaatsclub gaan kijken. Het is een programma waar kinderen leren schaatsen, zowel voor ijshockey als voor kunstschaatsen. Eva's vriendinnetje zit daar op en Eva wilde graag een keer kijken. Ze was erg enthousiast, dus volgende keer doet ze zelf mee. Julia was iets minder enthousiast, die wil op voetbal.
Zondagochtend is Bert met haar bij het voetbal gaan kijken en ook nu wist ze niet zeker of ze dat wilde, ze gaat een keer mee doen en ze wil ook nog ergens anders kijken, maar wat ze dan wil doen weet ze nog niet...
Zondagmiddag heeft Eva voorgezwommen bij het zwembad hier een half uurtje vandaan. Ze mag beginnen in niveau 4, te makkelijk m.b.t. schoolslag, rugslag, duiken ed., maar wel goed voor verdere verbetering van de rugcrawl en borstcrawl (dat zijn hier de basisslagen). De niveau's hoger zijn ook voor oudere kinderen en dus zou het leeftijdsverschil te groot worden. Ze gaat nu op zaterdag tussen de middag zwemmen. Dat is dezelfde tijd als Emma, al zit die op een lager niveau. Maar erg handig, want dat kunnen we carpoolen en hoeven we niet elke week naar het zwembad te rijden!
Daarna zijn we met zijn viertjes gaan schaatsen. Vrijdag hadden we schaatsen gekocht, want op gewone schaatsen mag je over het algemeen niet de baan op hier. Dus hebben de dames nu kunstschaatsen en Bert ijhockeyschaatsen.
Tjonge zeg wat zitten die schaatsen lekker vergeleken bij noren. Voor het eerst geen pijnlijke of koude voeten! En ook Eva vond het schaatsen op kunstschaatsen veel makkelijker dan op haar gewone schaatsen. Julia glibberde nog alle kanten op, maar staat ook steviger op deze schaatsen dan op haar easy-gliders.
De meiden hadden enorme lol en Eva heeft nu helemaal zin in de schaatslessen!
Ik heb een filmpje gemaakt nadat we vijf minuten op het ijs stonden. Dit is voor beide meisjes de eerste keer dat ze op dit soort schaatsen staan. Julia kon aan het einde best leuk meekrabbelen aan één hand. Eva schaatste de hele baan over, maar vond het vooral leuk om rondjes te maken.
Geniet even mee met onze zondagactiviteit:
Sociale contacten..
Ik krijg aardig wat reacties dat mensen verbaasd zijn dat we al zoveel contacten hebben opgedaan. Nou dat zijn wij ook! Het gaat tot nu toe erg makkelijk en daar zijn we erg blij mee.
Woensdag heeft Eva bij haar vriendinnetje Emma gespeeld en zijn Julia en ik meegegaan. Het is een gezin dat zelf sinds september in Stratford woont, ze zijn verhuisd vanuit Montreal. Zij had geprobeerd om via school mensen te leren kennen en dat was niet gelukt, ik was het eerste bezoek uit Stratford. Het bleek erg gezellig te zijn en het klikt leuk tussen de meisjes en tussen de moeders :) Ze was ook enorm verbaasd dat wij al zo veel mensen kennen. De meeste contacten hebben we vorig jaar opgedaan en dat zijn nog steeds hele leuke contacten.
Donderdag waren we met zijn viertjes aan het kijken bij het schaatsen en ook toen kwamen we bekenden tegen. Erg leuk.
Vrijdag werd Bert opgehaald door John om mee te gaan naar de kroeg. Hij wilde Bert graag aan wat mensen voorstellen. Bert heeft een erg leuke tijd gehad in de kroeg en leuke nieuwe mensen leren kennen. Ik vermoed zo dat hij er vrijdag weer zit.
In de tussen tijd ben ik met de meiden naar hun huis gereden en gezellig gekletst met Kristin, terwijl de meisjes met hun kinderen aan het spelen waren (een stuk ouder maar daardoor extra leuk denk ik). Daar heerlijk gegeten en tegen half elf waren we thuis. De meiden wilden niet naar huis, ze vonden het er veel te gezellig! Ook wij vonden het gezellig, dus daar komt vast een vervolg op!
Zaterdag zijn we naar de Ikea gereden (en veel gekocht en moeten nog een keer terug om nog meer te halen) en na de Ikea zijn we even langs Jessie en Matt gereden (mijn gastzusje en haar man). Janice was daar ook toevallig.
Veel sociaal gedaan dus deze week. Erg gezellig en zo leuk dat het allemaal zo leuk klikt met de mensen die we hebben leren kennen. Dat is altijd afwachten natuurlijk, maar tot nu toe zijn we erg tevreden!
Woensdag heeft Eva bij haar vriendinnetje Emma gespeeld en zijn Julia en ik meegegaan. Het is een gezin dat zelf sinds september in Stratford woont, ze zijn verhuisd vanuit Montreal. Zij had geprobeerd om via school mensen te leren kennen en dat was niet gelukt, ik was het eerste bezoek uit Stratford. Het bleek erg gezellig te zijn en het klikt leuk tussen de meisjes en tussen de moeders :) Ze was ook enorm verbaasd dat wij al zo veel mensen kennen. De meeste contacten hebben we vorig jaar opgedaan en dat zijn nog steeds hele leuke contacten.
Donderdag waren we met zijn viertjes aan het kijken bij het schaatsen en ook toen kwamen we bekenden tegen. Erg leuk.
Vrijdag werd Bert opgehaald door John om mee te gaan naar de kroeg. Hij wilde Bert graag aan wat mensen voorstellen. Bert heeft een erg leuke tijd gehad in de kroeg en leuke nieuwe mensen leren kennen. Ik vermoed zo dat hij er vrijdag weer zit.
In de tussen tijd ben ik met de meiden naar hun huis gereden en gezellig gekletst met Kristin, terwijl de meisjes met hun kinderen aan het spelen waren (een stuk ouder maar daardoor extra leuk denk ik). Daar heerlijk gegeten en tegen half elf waren we thuis. De meiden wilden niet naar huis, ze vonden het er veel te gezellig! Ook wij vonden het gezellig, dus daar komt vast een vervolg op!
Zaterdag zijn we naar de Ikea gereden (en veel gekocht en moeten nog een keer terug om nog meer te halen) en na de Ikea zijn we even langs Jessie en Matt gereden (mijn gastzusje en haar man). Janice was daar ook toevallig.
Veel sociaal gedaan dus deze week. Erg gezellig en zo leuk dat het allemaal zo leuk klikt met de mensen die we hebben leren kennen. Dat is altijd afwachten natuurlijk, maar tot nu toe zijn we erg tevreden!
Heimwee...
We hadden ons al verwonderd over hoe makkelijk alles ging met de meisjes, daar kwam deze week wat verandering in. Ze kregen beide last van heimwee.
Ik kreeg dinsdag een telefoontje van de school of ik Julia wilde halen, want ze moest steeds zo huilen en ze hadden Eva er al bij gehaald maar dat hielp eigenlijk niet. Dus Julia lekker opgehaald en die was de hele dag wat uit haar doen. Snel boos en dan weer verdrietig en zo is ze de hele week een beetje gebleven. Ze zat duidelijk niet lekker in haar vel. Donderdag is ze wel weer naar school gegaan (met ijsbeer dit keer) en de juf had bedacht dat ze Julia meer zou laten spelen, want de hele dag bezig zijn met taal, lezen, schrijven (dat doen de kleuters hier blijkbaar) was gewoon te veel als je de taal niet spreekt en begrijpt. Dus heeft Julia donderdag meer gespeeld met de vrijwilliger in de klas en ging het een stuk beter. Gelukkig maar!
Donderdagavond was Eva heel erg verdrietig. We hadden een leuke avond gehad, we waren bij het schaatsen wezen kijken, waar Emma, het vriendinnetje van Eva, ook schaatst en ze had het erg leuk gehad. Eenmaal in bed was het mis. Ze was ontzettend verdrietig en miste haar vriendinnetjes en de juf zo erg. Ze had een fotolijstje in haar hand en het verdriet kwam echt uit haar tenen. Zo sneu...
Vrijdag was ze weer vrolijk, maar vrijdagavond miste ze haar familie zo.
Moeilijke momenten, maar we hadden verwacht dat het veel moeilijker zou zijn.
Eva vindt haar draai hier al echt, kan volgens ons echt heel goed mee komen op school en heeft leuke kinderen om zich heen op school.
Julia heeft het wat moeilijker. Ze ziet dat Eva vriendinnetjes maakt en dat speelt hier allemaal wat minder bij de kleuters. Ze ziet dat Eva emails krijgt van vriendinnetjes in Nederland en zij niet en dus heeft ze het regelmatig best moeilijk. Ze slaat zich er flink doorheen en over het algemeen is ze gewoon onze lekkere vrolijke Julia, maar af en toe dus even niet.
Gelukkig is er vaak wel iemand in Nederland online om even te skypen en dat vindt ze erg leuk.
Ik kreeg dinsdag een telefoontje van de school of ik Julia wilde halen, want ze moest steeds zo huilen en ze hadden Eva er al bij gehaald maar dat hielp eigenlijk niet. Dus Julia lekker opgehaald en die was de hele dag wat uit haar doen. Snel boos en dan weer verdrietig en zo is ze de hele week een beetje gebleven. Ze zat duidelijk niet lekker in haar vel. Donderdag is ze wel weer naar school gegaan (met ijsbeer dit keer) en de juf had bedacht dat ze Julia meer zou laten spelen, want de hele dag bezig zijn met taal, lezen, schrijven (dat doen de kleuters hier blijkbaar) was gewoon te veel als je de taal niet spreekt en begrijpt. Dus heeft Julia donderdag meer gespeeld met de vrijwilliger in de klas en ging het een stuk beter. Gelukkig maar!
Donderdagavond was Eva heel erg verdrietig. We hadden een leuke avond gehad, we waren bij het schaatsen wezen kijken, waar Emma, het vriendinnetje van Eva, ook schaatst en ze had het erg leuk gehad. Eenmaal in bed was het mis. Ze was ontzettend verdrietig en miste haar vriendinnetjes en de juf zo erg. Ze had een fotolijstje in haar hand en het verdriet kwam echt uit haar tenen. Zo sneu...
Vrijdag was ze weer vrolijk, maar vrijdagavond miste ze haar familie zo.
Moeilijke momenten, maar we hadden verwacht dat het veel moeilijker zou zijn.
Eva vindt haar draai hier al echt, kan volgens ons echt heel goed mee komen op school en heeft leuke kinderen om zich heen op school.
Julia heeft het wat moeilijker. Ze ziet dat Eva vriendinnetjes maakt en dat speelt hier allemaal wat minder bij de kleuters. Ze ziet dat Eva emails krijgt van vriendinnetjes in Nederland en zij niet en dus heeft ze het regelmatig best moeilijk. Ze slaat zich er flink doorheen en over het algemeen is ze gewoon onze lekkere vrolijke Julia, maar af en toe dus even niet.
Gelukkig is er vaak wel iemand in Nederland online om even te skypen en dat vindt ze erg leuk.
vrijdag 19 november 2010
Eindelijk weer lekker slapen!!!
Want onze container is gearriveerd!
Na wat onzekere momenten omdat we te horen hadden gekregen dat de container opengemaakt zou worden en dat veel extra tijd zou kosten, kwam vorige week het bericht dat de container vrij gegeven zou worden!
Uiteindelijk kwam dinsdag onze container aan. Ze zouden tussen 8 en 10 uur komen en ze zouden van te voren even bellen. Ze belden wel maar al om 6.45 en ze waren er bijna. Helaas kwamen onze verhuizers pas om 8.30, maar met de chauffeur afgesproken dat onze tijd pas om 8.00 zou beginnen (we hadden twee uur om alles uit de container te halen, anders moesten we extra betalen).
Daar komt hij!
Toen de container er was zijn Bert en de chauffeur meteen begonnen met uitladen, even later verder geholpen door de twee verhuizers. Nou ja twee verhuizers... één van de twee verhuizers wist niet goed hoe je moest verhuizen. Hij was nogal langzaam en kon niet twee opdrachten tegelijk verwerken. Hij had veel te leren, laten we het daar maar op houden. Gelukkig was de andere verhuizer een enorm harde werker en zo hadden we om 10.30 alles uit de container en was de chauffeur zo aardig om gewoon de twee uur op te schrijven!
Het einde is in zicht!
En daar gaat hij!
Tussen de middag hadden we dan alles binnen staan en ook al in de ruimte waar we het wilde hebben en dus konden we beginnen met het in elkaar zetten van de bedden.
Oh wat hebben wij lekker gelegen zeg! Nu 5 dagen later waarderen we ons bed nog steeds enorm. Je kunt dus wel na gaan hoe hard het vorige bed was!
We zijn erg blij dat we alle onze spullen hebben, al wonen we nu wel in een huis vol met dozen. Maar langzaam aan wordt het steeds meer ons huis!
Na wat onzekere momenten omdat we te horen hadden gekregen dat de container opengemaakt zou worden en dat veel extra tijd zou kosten, kwam vorige week het bericht dat de container vrij gegeven zou worden!
Uiteindelijk kwam dinsdag onze container aan. Ze zouden tussen 8 en 10 uur komen en ze zouden van te voren even bellen. Ze belden wel maar al om 6.45 en ze waren er bijna. Helaas kwamen onze verhuizers pas om 8.30, maar met de chauffeur afgesproken dat onze tijd pas om 8.00 zou beginnen (we hadden twee uur om alles uit de container te halen, anders moesten we extra betalen).
Daar komt hij!
Toen de container er was zijn Bert en de chauffeur meteen begonnen met uitladen, even later verder geholpen door de twee verhuizers. Nou ja twee verhuizers... één van de twee verhuizers wist niet goed hoe je moest verhuizen. Hij was nogal langzaam en kon niet twee opdrachten tegelijk verwerken. Hij had veel te leren, laten we het daar maar op houden. Gelukkig was de andere verhuizer een enorm harde werker en zo hadden we om 10.30 alles uit de container en was de chauffeur zo aardig om gewoon de twee uur op te schrijven!
Het einde is in zicht!
En daar gaat hij!
Tussen de middag hadden we dan alles binnen staan en ook al in de ruimte waar we het wilde hebben en dus konden we beginnen met het in elkaar zetten van de bedden.
Oh wat hebben wij lekker gelegen zeg! Nu 5 dagen later waarderen we ons bed nog steeds enorm. Je kunt dus wel na gaan hoe hard het vorige bed was!
We zijn erg blij dat we alle onze spullen hebben, al wonen we nu wel in een huis vol met dozen. Maar langzaam aan wordt het steeds meer ons huis!
dinsdag 16 november 2010
Vervolg Eva's verjaardag
Het afgelopen weekend hebben we Eva's verjaardag nog dunnetjes over gedaan! Zaterdag kwam Kari langs en bracht ook een tas vol kadootjes. Een mooi vest en een prachtig boek en voor mij heerlijke zeep van mijn favoriete winkel :). Nicole (vriendinnetje van Eva in Nederland belde nog om Eva een fijne verjaardag te wensen en met de webcam konden ze hun gaten in hun monden goed bekijken. Inmiddels waren ze allebei (weer) een tand kwijt! Eva vond het heel erg leuk om Nicole weer te zien! 
Met Kari zijn we gaan lunchen in een restaurantje en daarna ging ze richting Mildmay. Zondag kwamen eerst Emelie en haar twee dochtertjes langs; Devan en Paige. Het was erg gezellig, ze hadden een doos vol met verkleedkleren meegenomen dus op een gegeven moment liepen er prachtige prinsessen door het huis. Naast de verjaardagskadootjes die Eva kreeg, kregen we ook een heel speciaal kado. Een magische sleutel die we de avond voor kerst aan de buitenkant van de deur moeten hangen want op die manier kan de kerstman altijd naar binnen komen!
Wat een ontzettend lief en origineel kado!!!
Emelie bleef gezellig lunchen en na de zelfgemaakte wafels (in mijn nieuwe apparaat!) kwamen Steve, Alida en Milena langs, even later gevolgd door Jacob en Loren. Jacob (12)en Loren (9) wonen hier vlakbij. Loren zit bij Eva en Julia op school en Jacob wil graag komen oppassen.
Het werd een hele gezellige middag. De kinderen speelden allemaal met elkaar en Jacob hield ze mooi bezig en wij konden gezellig kletsen. Aan het eind van de middag kwam de moeder van Loren en Jacob langs en bleef nog even hangen en nam daarna de kids weer mee.
Het was een erg gezellige dag en we werden meteen uitgenodig voor vrijdag na school. Dan gaan we daar eerst wat drinken en dan eten. Gezellig!
Het gaat goed met het opbouwen van de sociale contacten. Ws. gaan we komend weekend ook nog eten bij Sean en Kristin en woendag hebben Eva en ik onze eerste playdate bij een nieuw vriendinntje van Eva (of Ava zoals ze haar naam schrijft op school ;) ). Leuk meisje en een leuke moeder zo te zien.
Het echte leven begint al wat zijn vorm te krijgen! Donderdag wordt ons rijbewijs vertaald en dan kunnen we beginnen met de examens. We hopen dat volgende week te kunnen doen, want ze voorspellen voor eind volgende week sneeuw en om nou examen te doen in een sneeuwbui... neuh. Ik had veel moeite met het halen van mijn rijbewijs in Nederland, ik neem geen risico's ;)
Oh en bij het eerste verslag van Eva's verjaardag staan nu ook foto's!
Met Kari zijn we gaan lunchen in een restaurantje en daarna ging ze richting Mildmay. Zondag kwamen eerst Emelie en haar twee dochtertjes langs; Devan en Paige. Het was erg gezellig, ze hadden een doos vol met verkleedkleren meegenomen dus op een gegeven moment liepen er prachtige prinsessen door het huis. Naast de verjaardagskadootjes die Eva kreeg, kregen we ook een heel speciaal kado. Een magische sleutel die we de avond voor kerst aan de buitenkant van de deur moeten hangen want op die manier kan de kerstman altijd naar binnen komen!
Wat een ontzettend lief en origineel kado!!!
Emelie bleef gezellig lunchen en na de zelfgemaakte wafels (in mijn nieuwe apparaat!) kwamen Steve, Alida en Milena langs, even later gevolgd door Jacob en Loren. Jacob (12)en Loren (9) wonen hier vlakbij. Loren zit bij Eva en Julia op school en Jacob wil graag komen oppassen.
Het werd een hele gezellige middag. De kinderen speelden allemaal met elkaar en Jacob hield ze mooi bezig en wij konden gezellig kletsen. Aan het eind van de middag kwam de moeder van Loren en Jacob langs en bleef nog even hangen en nam daarna de kids weer mee.
Het was een erg gezellige dag en we werden meteen uitgenodig voor vrijdag na school. Dan gaan we daar eerst wat drinken en dan eten. Gezellig!
Het gaat goed met het opbouwen van de sociale contacten. Ws. gaan we komend weekend ook nog eten bij Sean en Kristin en woendag hebben Eva en ik onze eerste playdate bij een nieuw vriendinntje van Eva (of Ava zoals ze haar naam schrijft op school ;) ). Leuk meisje en een leuke moeder zo te zien.
Het echte leven begint al wat zijn vorm te krijgen! Donderdag wordt ons rijbewijs vertaald en dan kunnen we beginnen met de examens. We hopen dat volgende week te kunnen doen, want ze voorspellen voor eind volgende week sneeuw en om nou examen te doen in een sneeuwbui... neuh. Ik had veel moeite met het halen van mijn rijbewijs in Nederland, ik neem geen risico's ;)
Oh en bij het eerste verslag van Eva's verjaardag staan nu ook foto's!
zondag 14 november 2010
Work in progress...
Nog geen twee weken in Canada en vooral Bert is hard aan de slag in de basement. Toch handig zo'n man die niet stil kan zitten.
Zo was het:
Overal oranje vloerbedekking en bruine lambrisering. Het halletje naar de wc/ douche en het washok was veel te laag.
Inmiddels is het oranje verdwenen, zijn de muren bijna allemaal kaal, zijn er veel inbouwkasten verdwenen en is het plafond verhoogd.
Er komt overal laminaat en de muren worden denk ik gewoon wit. Dit wordt het washok, 2e badkamer en speel/logeerkamer.
Zo was het:
Overal oranje vloerbedekking en bruine lambrisering. Het halletje naar de wc/ douche en het washok was veel te laag.
Inmiddels is het oranje verdwenen, zijn de muren bijna allemaal kaal, zijn er veel inbouwkasten verdwenen en is het plafond verhoogd.
Er komt overal laminaat en de muren worden denk ik gewoon wit. Dit wordt het washok, 2e badkamer en speel/logeerkamer.
zaterdag 13 november 2010
En wat doen we
gedurende de hele week?
We zijn vreselijk druk, nog steeds. Vandaar dat we nog weinig reageren op berichtjes in ons gastenboek en andere berichtjes die we krijgen. Emigreren kost veel tijd.
Alles kost veel tijd. Boodschappen doen, nieuwe contacten op doen (al gaat dat verrassend makkelijk tot nu toe), dingen uitzoeken en regelen, het kost veel meer tijd dan in Nederland. Niet omdat ze hier heel traag zijn (wel trager dan in Nederland, of misschien mooier gezegd relaxter), maar omdat we onze weg nog moeten vinden.
De afgelopen dagen zijn we bezig geweest met de basement (de kelder) voor een deel te slopen. Dat geeft veel rotzooi wat dan weer afgevoerd moet worden en dan moeten we eerst uitzoeken waar dat kan ed. Verder hebben we een laminaatvloertje uitgezocht voor de basement, ook daar weer rondzoeken naar het juiste bedrijf. We zijn aan het rondkijken voor een gashaard en zo vullen de dagen zich snel.
Ik breng 's ochtends Eva en Julia naar school. School begint hier om 8.55 en eindigt om 3.20. Ze zijn geen middagen vrij. Julia gaat de ene week twee dagen en de andere week drie dagen. Ze hebben het beide geweldig gedaan deze week, de leerkrachten waren erg enthousiast!
Vrijdag heb ik ze wandelend opgehaald. Het is met de auto 1 minuutje rijden, maar nu deed ik er 20 minuten over met de dames. Het was heerlijk weer en het was zelfs zo lekker dat de meisjes zonder jas naar huis konden lopen!
We hebben veel geluk gehad met het weer, het is iedere dag stralend weer!
Vrijdag ben ik naar Kitchener gereden en ben daar goed geslaagd. Ik heb winterlaarzen gekocht en eindelijk drinkglazen. We hebben overal gekeken, maar overal hadden ze alleen maar glazen waar je meteen een halve liter inschenkt (beetje overdreven). Eindelijk vond ik in een hele grote winkel normale (voor ons dan, de Canadezen die we op bezoek krijgen zullen het wel belachelijk kleine glaasjes vinden ;) ) en vond ik ook nog een apparaat waar ik mee kan grillen, wafels en pannekoekjes kan bakken en tosti's kan maken.
Na de aankoop van de grote keukenmachine (kitchen aid) en nu deze aankoop, ben ik hard op weg om een echte huisvrouw te worden ;)
Heerlijk om even te winkelen. Het is een prachtig overdekt winkelcentrum met heel veel leuke winkels. Ideaal!
Vrijdag zijn we dus 's avonds naar de intocht van de kerstman geweest en zaterdag kwam Kari op bezoek voor Eva's verjaardag. Gezellig wat gegeten in een restaurantje hier in de buurt en daarna hebben we niet zoveel gedaan in het huis. Bert is aan het slopen in de basement en de meisjes geven optredens terwijl ik cakejes aan het bakken ben voor morgen!
Ik ben de laatste dagen wat grieperig, was al bijna mijn stem kwijt, maar het lijkt niet door te zetten.
Ik hunker inmiddels naar ons eigen bed, het bed waar we op slapen is echt ontzettend hard. Zelfs na wat lagen tapijt wat we er op hebben gelegd is het net een plank. Nog twee nachtjes en dan slapen we weer heerlijk zacht :)
We zijn vreselijk druk, nog steeds. Vandaar dat we nog weinig reageren op berichtjes in ons gastenboek en andere berichtjes die we krijgen. Emigreren kost veel tijd.
Alles kost veel tijd. Boodschappen doen, nieuwe contacten op doen (al gaat dat verrassend makkelijk tot nu toe), dingen uitzoeken en regelen, het kost veel meer tijd dan in Nederland. Niet omdat ze hier heel traag zijn (wel trager dan in Nederland, of misschien mooier gezegd relaxter), maar omdat we onze weg nog moeten vinden.
De afgelopen dagen zijn we bezig geweest met de basement (de kelder) voor een deel te slopen. Dat geeft veel rotzooi wat dan weer afgevoerd moet worden en dan moeten we eerst uitzoeken waar dat kan ed. Verder hebben we een laminaatvloertje uitgezocht voor de basement, ook daar weer rondzoeken naar het juiste bedrijf. We zijn aan het rondkijken voor een gashaard en zo vullen de dagen zich snel.
Ik breng 's ochtends Eva en Julia naar school. School begint hier om 8.55 en eindigt om 3.20. Ze zijn geen middagen vrij. Julia gaat de ene week twee dagen en de andere week drie dagen. Ze hebben het beide geweldig gedaan deze week, de leerkrachten waren erg enthousiast!
Vrijdag heb ik ze wandelend opgehaald. Het is met de auto 1 minuutje rijden, maar nu deed ik er 20 minuten over met de dames. Het was heerlijk weer en het was zelfs zo lekker dat de meisjes zonder jas naar huis konden lopen!
We hebben veel geluk gehad met het weer, het is iedere dag stralend weer!
Vrijdag ben ik naar Kitchener gereden en ben daar goed geslaagd. Ik heb winterlaarzen gekocht en eindelijk drinkglazen. We hebben overal gekeken, maar overal hadden ze alleen maar glazen waar je meteen een halve liter inschenkt (beetje overdreven). Eindelijk vond ik in een hele grote winkel normale (voor ons dan, de Canadezen die we op bezoek krijgen zullen het wel belachelijk kleine glaasjes vinden ;) ) en vond ik ook nog een apparaat waar ik mee kan grillen, wafels en pannekoekjes kan bakken en tosti's kan maken.
Na de aankoop van de grote keukenmachine (kitchen aid) en nu deze aankoop, ben ik hard op weg om een echte huisvrouw te worden ;)
Heerlijk om even te winkelen. Het is een prachtig overdekt winkelcentrum met heel veel leuke winkels. Ideaal!
Vrijdag zijn we dus 's avonds naar de intocht van de kerstman geweest en zaterdag kwam Kari op bezoek voor Eva's verjaardag. Gezellig wat gegeten in een restaurantje hier in de buurt en daarna hebben we niet zoveel gedaan in het huis. Bert is aan het slopen in de basement en de meisjes geven optredens terwijl ik cakejes aan het bakken ben voor morgen!
Ik ben de laatste dagen wat grieperig, was al bijna mijn stem kwijt, maar het lijkt niet door te zetten.
Ik hunker inmiddels naar ons eigen bed, het bed waar we op slapen is echt ontzettend hard. Zelfs na wat lagen tapijt wat we er op hebben gelegd is het net een plank. Nog twee nachtjes en dan slapen we weer heerlijk zacht :)
De intocht van de...
kerstman!!
Gisteren kwam de kerstman aan in een dorp hier in de buurt. Hij komt hij over twee weken in Stratford aan.
Het was een gezellige avond. Emelie had ons gewezen op de intocht en met haar hebben we de intocht bekeken. Erg gezellig!
Eerst hebben we allemaal versierde wagens met veel lichtjes bekeken, daarna kregen we warme chocomelk met koekjes en toen naar het park waar de lichtjes werden aangedaan en de kerstman kwam. Het was eerst superdonker en na het aftellen gingen alle lichtjes aan. Erg leuk om mee te maken.
In het park was dus ook de kerstman en Eva kreeg een dikke knuffel van hem, Julia vond het maar een rare man en hield stug vol dat het een gewone meneer was :)
Rustig wachten op de intocht.
Er past precies een zuurstokje tussen Eva's gat.
Daar is de kerstman!!
In het park worden de lichtjes aangedaan
En een dikke kniffel van de kerstman.
Vandaag hebben de dames de intocht van Sinterklaas gekeken en wat is dat toch een geweldig feest. Jammer dat we dat gaan missen ieder jaar, want hier geen Sint in de buurt met intocht.
Maandag komt de container vol met chocoladeletters, pepernoten ed. en dus kan dan ook de schoen gezet worden.
Een leuk begin van het kerst-seizoen of is het nou het Sinterklaas-seizoen...
Gisteren kwam de kerstman aan in een dorp hier in de buurt. Hij komt hij over twee weken in Stratford aan.
Het was een gezellige avond. Emelie had ons gewezen op de intocht en met haar hebben we de intocht bekeken. Erg gezellig!
Eerst hebben we allemaal versierde wagens met veel lichtjes bekeken, daarna kregen we warme chocomelk met koekjes en toen naar het park waar de lichtjes werden aangedaan en de kerstman kwam. Het was eerst superdonker en na het aftellen gingen alle lichtjes aan. Erg leuk om mee te maken.
In het park was dus ook de kerstman en Eva kreeg een dikke knuffel van hem, Julia vond het maar een rare man en hield stug vol dat het een gewone meneer was :)
Rustig wachten op de intocht.
Er past precies een zuurstokje tussen Eva's gat.
Daar is de kerstman!!
In het park worden de lichtjes aangedaan
En een dikke kniffel van de kerstman.
Vandaag hebben de dames de intocht van Sinterklaas gekeken en wat is dat toch een geweldig feest. Jammer dat we dat gaan missen ieder jaar, want hier geen Sint in de buurt met intocht.
Maandag komt de container vol met chocoladeletters, pepernoten ed. en dus kan dan ook de schoen gezet worden.
Een leuk begin van het kerst-seizoen of is het nou het Sinterklaas-seizoen...
Eva is jarig!!!!
En donderdag was het dan eindelijk zo ver. Eva werd 6 jaar. In Nederland al gevierd, nu nog een keer.
's Ochtends natuurlijk ontbijt op bed met kadootjes. Tot haar verrassing kreeg ze beschuit als ontbijt. Die hadden we speciaal voor haar verjaardag gekocht. Eva wilde heel graag een groot zacht kussen die ze een keer in de winkel had gezien en dus was ze ontzettend blij toen die uit de doos kwam.
De hele dag is ze verwend. Op school heeft ze getrakteerd en na schooltijd stond skype en de telefoon rood gloeiend. Aan het eind van de middag kwam Janice langs met een enorme tas vol kadootjes. En toen begon onze verbazing, want Eva begin in het Engels te praten tegen haar. Ze vroeg of ze ook taart wilde en of ze mee wilde naar Mc. Donalds.
Want de traditie is dat als je jarig bent je mag kiezen waar je gaat eten en dus had Eva gekozen voor de Mc. Donalds.
Alle post wordt zorgvuldig gelezen.
Janice ging gezellig mee en doordat onze bestelling wat verkeerd opgenomen was kregen we van de Mc. Donalds toetjes en de meiden mochten ze zelf maken. Ik geloof dat dat het hoogtepunt van de dag was!
Het kussen wat Eva heel graag wilde..., en je kunt er ook prima beschuit in eten!
Die dag werden we ook gebeld dat de container vrij gegeven werd (een hele opluchting nadat we van de week hadden gehoord dat ze ws. de container open zouden gaan maken en het wel een tijd kon duren voordat we onze spullen weer zouden zien). En dus ging Bert 's avonds laat nog naar de douana, hier bijna twee uur rijden vandaan en kwam hij midden in de nacht weer thuis. Als alles goed is krijgen we maandag onze spullen!
Zondag komt er meer bezoek voor Eva's verjaardag.
Iedereen die een e-card heeft gestuurd of een gewone kaart, die heeft gebeld of heeft geskyped. Heel erg bedankt. Eva voelde zich erg jarig!!!
's Ochtends natuurlijk ontbijt op bed met kadootjes. Tot haar verrassing kreeg ze beschuit als ontbijt. Die hadden we speciaal voor haar verjaardag gekocht. Eva wilde heel graag een groot zacht kussen die ze een keer in de winkel had gezien en dus was ze ontzettend blij toen die uit de doos kwam.
De hele dag is ze verwend. Op school heeft ze getrakteerd en na schooltijd stond skype en de telefoon rood gloeiend. Aan het eind van de middag kwam Janice langs met een enorme tas vol kadootjes. En toen begon onze verbazing, want Eva begin in het Engels te praten tegen haar. Ze vroeg of ze ook taart wilde en of ze mee wilde naar Mc. Donalds.
Want de traditie is dat als je jarig bent je mag kiezen waar je gaat eten en dus had Eva gekozen voor de Mc. Donalds.
Alle post wordt zorgvuldig gelezen.
Janice ging gezellig mee en doordat onze bestelling wat verkeerd opgenomen was kregen we van de Mc. Donalds toetjes en de meiden mochten ze zelf maken. Ik geloof dat dat het hoogtepunt van de dag was!
Het kussen wat Eva heel graag wilde..., en je kunt er ook prima beschuit in eten!
Die dag werden we ook gebeld dat de container vrij gegeven werd (een hele opluchting nadat we van de week hadden gehoord dat ze ws. de container open zouden gaan maken en het wel een tijd kon duren voordat we onze spullen weer zouden zien). En dus ging Bert 's avonds laat nog naar de douana, hier bijna twee uur rijden vandaan en kwam hij midden in de nacht weer thuis. Als alles goed is krijgen we maandag onze spullen!
Zondag komt er meer bezoek voor Eva's verjaardag.
Iedereen die een e-card heeft gestuurd of een gewone kaart, die heeft gebeld of heeft geskyped. Heel erg bedankt. Eva voelde zich erg jarig!!!
woensdag 10 november 2010
Na twee dagen school...
heeft Eva huiswerk meegekregen en dat maakt ze met veel plezier. Ze moet een Engels boekje lezen en een Frans boekje en ze had de volgende opdracht:
Maak twee zinnen en in die zinnen moet één van de volgende woorden staan:
big, like, ten, to, two
Dit scheef ze:
I ko to de stor (I go to the store)
I like pasta
En wat beeldmateriaal:
Eva leest in het Engels:
Eva leest in het Frans:
Ze ligt nu in bed met haar Franse boekje :)
Maak twee zinnen en in die zinnen moet één van de volgende woorden staan:
big, like, ten, to, two
Dit scheef ze:
I ko to de stor (I go to the store)
I like pasta
En wat beeldmateriaal:
Eva leest in het Engels:
Eva leest in het Frans:
Ze ligt nu in bed met haar Franse boekje :)
Julia's eerste dag naar school!
En toen mocht Julia naar school. Ze had er heel veel zin in en was duidelijk minder gespannen dan Eva de dag ervoor. Ze zei heel even dat ze het spannend vond, maar ging netjes in de rij staan en ging na een kus en knuffel meteen met de juf mee. Julia heeft volgens mij een echte kleuterjuf, lekker zorgzaam voor ons meisje.Nog even gespiekt door het raam en ze was samen met de juf haar jas aan het ophangen. Opgelucht zocht ik Bert op, want die had Eva onder zijn hoede gehad. Eva was meteen naar de rij gegaan toen de bel ging en was al wat gezellig aan het keuvelen met wat meisjes. Toch wel een wat gespannen meisje...
Samen met de juf in de klas.
En aan het einde van de dag.Ook Julia had een hele leuke eerste dag gehad. Thuis begon ze al met wat liedjes te zingen in het Engels. Ze was op de computer geweest, ze waren naar de bibliotheek geweest en ze hadden in de grote gymzaal gegymnastiekt en ze had vriendjes gemaakt. Twee blije meisjes dus.
Wat tuinwerk...
Toen Eva op school zat hebben we heerlijk in de tuin gewerkt, zoals alle Canadezen hebben we de bladeren keurig in een zak gestopt.
Eva's eerste schooldag in Canada!!
Maandag was het dan zo ver, Eva ging naar school.
Eva zit op een school waar je de keuze hebt om te kiezen voor de Engelstalige stroming of voor de Franstalige stroming. Bij de eerste stroming krijgen ze alle lessen in het Engels, bij de andere stroming krijgen ze 's ochtends de lessen in het Frans en 's middags in het Engels. Wij hebben gekozen voor de Franse stroming, om zo Eva meer uitdaging aan te bieden en omdat we het een mooie kans vinden voor haar om drie-talig te worden. De Franse stroming gaat pas in bij groep 3, dus Julia krijgt de eerste twee jaar gewoon alles in het Engels.
Maar goed we waren gebleven bij die eerste dag dus. Eva was 's ochtends erg vrolijk en had zin om naar school te gaan. De school begint hier pas om 8.55 en we wonen er vlakbij dus we konden heerlijk rustig aan doen. We hebben zelfs nog een spelletje gespeeld.
Op het schoolplein vond Eva het erg spannend worden en gaf ze aan dat ze het erg eng vond. Toen de bel ging, ging ze netjes in de rij staan, maar er stroomden tranen over haar wangen... Gelukkig was de juf er meteen om zich over haar te ontfermen en Eva ging flink met haar mee.
Eva bij haar ingang van de school (de school heeft meerdere ingangen).
Moeilijk om haar zo achter te laten, maar Eva is een slimme en sociale meid en we wisten eigenlijk wel dat ze het zou redden. Alleen dat Frans meteen, daar had ik wel wat moeite mee, want daar spreekt en verstaat ze geen woord van.
Daar gaat ze dan...
Om 15.20 konden we haar weer ophalen en zagen we een vrolijke Eva! Ze had zelfs al aan een meisje in het Engels gevraagd of ze bij haar wou komen spelen. Dat spelen stellen we even uit, want het huis is nog niet play-date proof.
De meester (normaal gesproken heeft Eva een juf, maar die was er die middag niet), kwam met Eva mee naar buiten en gaf aan dat het zeer goed gegaan was. Ze deed met alles goed mee en leek al veel te begrijpen.
Eva was thuis heerlijk enthousiast. Ze vertelde over de andere kinderen, dat ze al veel vriendinnetjes had gemaakt (maar wist geen enkele naam ;) ) en dat ze muziekles had gehad. Ook vertelde ze dat ze bij het Frans af en toe wat had moeten huilen, maar dat er toen steeds een meisje naar haar toe kwam om te zeggen:' it's okay, it's okay. Erg lief!
Ze had met veel kinderen buiten gespeeld, ze wilden allemaal met haar spelen. Dat geloof ik meteen, een nieuw meisje in de klas is natuurlijk erg interessant!
Aan tafel begon Julia wat te miepen over school en toen vertelde Eva uit zichzelf aan Julia dat school echt heel erg leuk was in Canada. Nou een beter praatje voor Julia hadden we ons niet kunnen wensen!
De eerste dag van vele die gaan komen, gelukkig was deze eerste dag een succes.
Wij zijn blij en opgelucht en hebben er alle vertrouwen in! En we zijn vooral heel erg trots op onze meid, dat ze het toch maar even heeft gedaan. Een hele dag in een vreemde klas, in een vreemd land, met twee vreemde talen en vreemde kinderen en leerkracht en er dan ook nog een leuke dag er van maken! Petje af voor ons meiske.
Morgen mag Julia voor het eerst...
dinsdag 9 november 2010
Naar Mildmay, of toch niet...
Zondag zouden we naar Mildmay gaan om Janice op te zoeken en onze spullen die daar sinds vorig jaar in de basement staan op te halen.
We hadden deze week een navigatie gekocht en deze keurig voorgeprogrammeerd op Mildmay...
Bereid jezelf maar voor op een hilarisch verhaal, want de navigatie bracht ons niet naar Mildmay...
We reden vrolijk weg en onderweg viel het ons op dat de navigatie wat raar deed. Als Bert harder of zachter ging rijden bleef de navigatie gewoon 86 km/ uur aangeven. Ook gaf de navigatie bochten aan in wegen die geen bochten hadden...
We zaten ondertussen al wat te mopperen op de navigatie en gaven al aan dat dit in Nederland toch wel beter werkte, maar we waren vooral trots op ons zelf dat we steeds de juiste weg wisten te vinden, want de navigatie gaf geen één keer een herberekening aan...
Op een gegeven moment begon ik wel wat te twijfelen, maar Bert dacht dat we de juiste kant op reden en tsja de navigatie deed leuk met ons mee, dus geen reden tot zorg.
De meiden vonden het na een uur wel lang genoeg geweest en dus konden we ze vrolijk vertellen dat we er over tien minuten zouden zijn.
Na toen minuten gaf de navigatie aan: ga linksaf Clark Street op en op dat moment reden we niet Mildmay in, maar een grote stad. De stad Guelph...
We snapten er niets van want dat was echt een hele andere kant op dan Mildmay.
Nadat ik de navigatie uit had gezet en weer aan had gezet bleek dat hij nooit contact had gemaakt en dat hij de preview had laten zien. De navigatie had de route dus voorgereden en had dus lekker zijn eigen ding gedaan.
Toen was het nog een uur en 20 minuten naar Mildmay. Ik vond het de grap van de eeuw. De meiden vonden het iets minder grappig.
Een kaartje om het wat duidelijker te maken:
Normaal gesproken doe je een uur en een kwartier over Stratford- Mildmay, nu reden we dus in een uur en 15 minuten naar Guelph en moesten we daarna nog een uur en 20 minuten naar Mildmay rijden.
Onderweg hebben we wel weer wat Canadese cultuur gezien. De menonieten kwamen net uit de kerk en dus zagen we hele rijen met paard en wagens langs komen.
Erg indrukwekkend. En omdat we ons af en toe hier toch gewoon nog toerist voelen, heb ik foto's vanuit de auto gemaakt.
Maar uiteindelijk in Mildmay aangekomen (en als de navigatie goed aanstaat doet hij het hier dus net zo goed als in Nederland :) ) en een hele gezellige middag gehad. Derek (gastbroer) was er ook en er werd meteen trots verteld dat Jill (gastzus) zwanger is!
De meiden hebben lekker gespeeld met al het speelgoed wat we hadden achtergelaten en na het eten zijn we naar huis gegaan want Eva moest de volgende dag voor het eerst naar school!
We hadden deze week een navigatie gekocht en deze keurig voorgeprogrammeerd op Mildmay...
Bereid jezelf maar voor op een hilarisch verhaal, want de navigatie bracht ons niet naar Mildmay...
We reden vrolijk weg en onderweg viel het ons op dat de navigatie wat raar deed. Als Bert harder of zachter ging rijden bleef de navigatie gewoon 86 km/ uur aangeven. Ook gaf de navigatie bochten aan in wegen die geen bochten hadden...
We zaten ondertussen al wat te mopperen op de navigatie en gaven al aan dat dit in Nederland toch wel beter werkte, maar we waren vooral trots op ons zelf dat we steeds de juiste weg wisten te vinden, want de navigatie gaf geen één keer een herberekening aan...
Op een gegeven moment begon ik wel wat te twijfelen, maar Bert dacht dat we de juiste kant op reden en tsja de navigatie deed leuk met ons mee, dus geen reden tot zorg.
De meiden vonden het na een uur wel lang genoeg geweest en dus konden we ze vrolijk vertellen dat we er over tien minuten zouden zijn.
Na toen minuten gaf de navigatie aan: ga linksaf Clark Street op en op dat moment reden we niet Mildmay in, maar een grote stad. De stad Guelph...
We snapten er niets van want dat was echt een hele andere kant op dan Mildmay.
Nadat ik de navigatie uit had gezet en weer aan had gezet bleek dat hij nooit contact had gemaakt en dat hij de preview had laten zien. De navigatie had de route dus voorgereden en had dus lekker zijn eigen ding gedaan.
Toen was het nog een uur en 20 minuten naar Mildmay. Ik vond het de grap van de eeuw. De meiden vonden het iets minder grappig.
Een kaartje om het wat duidelijker te maken:
Normaal gesproken doe je een uur en een kwartier over Stratford- Mildmay, nu reden we dus in een uur en 15 minuten naar Guelph en moesten we daarna nog een uur en 20 minuten naar Mildmay rijden.
Onderweg hebben we wel weer wat Canadese cultuur gezien. De menonieten kwamen net uit de kerk en dus zagen we hele rijen met paard en wagens langs komen.
Erg indrukwekkend. En omdat we ons af en toe hier toch gewoon nog toerist voelen, heb ik foto's vanuit de auto gemaakt.
Maar uiteindelijk in Mildmay aangekomen (en als de navigatie goed aanstaat doet hij het hier dus net zo goed als in Nederland :) ) en een hele gezellige middag gehad. Derek (gastbroer) was er ook en er werd meteen trots verteld dat Jill (gastzus) zwanger is!
De meiden hebben lekker gespeeld met al het speelgoed wat we hadden achtergelaten en na het eten zijn we naar huis gegaan want Eva moest de volgende dag voor het eerst naar school!
Abonneren op:
Posts (Atom)