woensdag 20 oktober 2010

Boem is ho....

Sinds een paar dagen slapen en wonen we in Lutjegast. De meiden vinden het er gezellig en knus. Op woensdagochtend ging het mis. De dag dat de container geladen moest worden en ik zou de meiden eerst naar school brengen. Bert was in Drachten blijven slapen.

Eva staat bovenaan de trap en glijdt uit en valt haar naar van de trap naar beneden en komt met haar hoofd op de plavuizen terecht. Gelukkig gilt ze het meteen uit en zie ik geen bloed gutsen, dus ik besluit dat het allemaal wel wat mee zou vallen. Helaas was Eva wel in de war en had ze enorme hoofdpijn.
Onderweg naar Drachten viel ze in slaap en was ze erg misselijk. Julia naar school gebracht en een luchtbed opgehaald bij een klasgenootje.
Die ochtend was Eva wat tam en heeft ze rustig in de woonkamer gelegen die steeds leger werd. 's Middags had ze weer praatjes en in Lutjegast heeft ze zelfs even in de speeltuin gespeeld. Ik was al helemaal gerustgesteld totdat Eva zich voorover boog en ineens weer hele erge hoofdpijn kreeg en begon over te geven. Daarna viel ze in een diepe slaap.

Toch maar even de huisartsenpost gebeld en daar een wekadvies gekregen. Een uur later belde de huisarts echter zelf ook nog, want ze vertrouwde het niet omdat ze ineens zoveel slechter was geworden. Het zou kunnen dat er een vaatje gesprongen was en er heel langzaam bloed in haar hoofd stroomde.
Dus meteen Eva wakker gemaakt (en ik kreeg dat niet voor elkaar..., Bert gelukkig wel) en toen werd ze redelijk goed wakker. De rest van de avond en nacht had ik dus een meisje in mijn bed terwijl Bert wat probeerde bij te slapen want die had de nacht ervoor maar 3 uur geslapen.
Gelukkig werd Eva steeds helderder. Rond 4 uur hoefde ik alleen nog 'Eva' te zeggen en dan antwoorde ze al:'ik ben klaar voor de moeilijke vragen hoor'.
Een hele opluchting, het liep dus allemaal toch af met een sisser. De volgende dag is ze nog thuis gebleven, maar vrijdag weer naar school. In een leeg huis is weinig te doen en ze verveelde zich zo erg dat ze heel graag weer naar school wilde.

Nu zijn we een week verder en heeft ze nergens meer last van gelukkkig!

De timing was slecht, het vallen was heel naar, maar we hebben ons er weer door heen gewerkt en gelukkig is nu alles weer goed!