zondag 10 mei 2009

Een eerste ervaring met het preutse Canada..

Julia had vanmorgen haar eerste zwemles samen met Bert.
Vrolijk kwam ze in haar zwembroekje de zwemzaal binnen. Even later zag ik wat badmeesters overleggen en toen werd Bert verteld dat Julia zo niet mocht zwemmen. Ze moest nl. een bovenstukje dragen...
Tsja we wisten natuurlijk dat Canada er soms preutse gedachtes op na houdt, maar dit slaat natuurlijk wel alles. Een meisje van twee die niet zonder bovenstukje mag zwemmen. Bij de meeste mannen is meer borst te zien dan bij ons meiske.
Maar goed voor deze keer mocht ze zo wel mee doen, de volgende keer moest ze wel wat anders aan.
We zullen natuurlijk een badpakje voor haar kopen, aanpassen moeten we ons toch.
Tijdens het verkleden waren ze ook erg preuts aldus Bert. Er was een man met twee dochtertjes en die kleedde dus eerst zijn dochtertjes in een kleedhokje om en daarna zichzelf in een ander kleedhokje. Terwijl er dus een enorme kleedkamer is waar iedereen zich ruim kan aankleden.
Of dit er nu mee te maken heeft dat het een YMCA is, en dus een christelijke achtergrond heeft, of dat het hier gewoon de norm is, dat is me nog niet duidelijk. In Kincardine was het geen enkel probleem om in een zwembroekje te zwemmen en liep ook iedereen gewoon bloot door de kleedkamer heen. Dat was een openbaar zwembad.

De zwemles was wennen voor Julia. Het was ook een chaotische les, het gaat er allemaal wat minder gedisciplineerd aan toe dan in Nederland, maar goed kinderen leren hier ook zwemmen. Ze vond sommige dingen heel leuk en andere dingen helemaal niet. Het is net een echte peuter!